«Η μοίρα το θέλησε πως όταν έγινα αρχηγός του κράτους, ήταν ήδη πασιφανές πως κάτι πήγαινε στραβά σε αυτή τη χώρα»… «Εγκαταλείπω το αξίωμά μου με ανησυχία αλλά και με ελπίδα, με πίστη σε εσάς, στη σοφία σας και στην πνευματική σας δύναμη». Με τις δύο αυτές φράσεις, στην αρχή και στο τέλος της αποχαιρετιστήριας ομιλίας του ως Προέδρου της ΕΣΣΔ, έκλεισε ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ την επώδυνη περιπέτεια του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και μαζί την εξάχρονη περίοδο της ηγεσίας του που αποδείχτηκε δυστυχώς ένα μικρό μόνο δημοκρατικό «διάλειμμα» στην ιστορία των ρωσικών αυταρχικών καθεστώτων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή