Ηταν τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου όταν για πολλοστή φορά λέγαμε στα δελτία ειδήσεων για κάποιον θίασο που σήκωσε στο τέλος της παράστασης πανό διαμαρτυρίας κατά του Δημήτρη Λιγνάδη. «Ετσι θα πάει όλο το καλοκαίρι» αποφαινόταν ένας ρεπόρτερ στο παράθυρο που κάθε μέρα μετρούσε ο άνθρωπος πανό που σηκώνονταν «αφού το κύμα της οργής του κόσμου εξελίσσεται σε ποτάμι». Ως δια μαγείας όμως, λίγα 24ωρα μετά και συγκεκριμένα στις 5 Αυγούστου ξαφνικά το ποτάμι στέρεψε. Ηταν η μέρα που παραιτήθηκαν ο διευθυντής του πρωθυπουργικού γραφείου Γρηγόρης Δημητριάδης και ο διοικητής της ΕΥΠ Παναγιώτης Κοντολέων για την υπόθεση της παρακολούθησης του κινητού του Νίκου Ανδρουλάκη. Δεν γνωρίζω εάν η παραίτηση του Δημητριάδη σόκαρε τόσο πολύ το θεατρόφιλο κοινό, αλλά τα πανό που ανέβαιναν κάθε μέρα σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας ξαφνικά εξαφανίστηκαν. Το θέμα που μονοπωλούσε τις συζητήσεις στα social media και καταλάμβανε σελίδες ολόκληρες στον Τύπο με αίτημα την παραίτηση της κυβέρνησης «που προστατεύει βιαστές» ξαφνικά έπαψε να απασχολεί. Από κάποιους δόθηκε η ερμηνεία ότι στις 5 Αυγούστου βρέθηκε πειστικότερο επιχείρημα για την εκπλήρωση του ίδιου αιτήματος.

Εν μέσω όλων αυτών όμως δημιουργήθηκαν και νέοι έρωτες, περισσότερο ή λιγότερο αταίριαστοι. Στην πρώτη κατηγορία σίγουρα κατατάσσεται η ξαφνική αγάπη της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τον Βαγγέλη Βενιζέλο, κάτι σίγουρα απολαυστικό να παρακολουθεί κανείς από μακριά, μάλλον όχι και ο ίδιος που έβλεπε να τον χαρακτηρίζουν «έγκριτο συνταγματολόγο που πρέπει να ακούσουμε» και «έναν πολιτικό με αρχές» τα ίδια άτομα που επιχειρηματολογούσαν υπέρ του να οδηγηθεί σε ειδικό δικαστήριο. Στο μεταξύ τον Βαγγέλη Βενιζέλο επικαλέστηκαν και αγάπησαν αυτές τις ημέρες και κάποιοι μητσοτακικοί, υπενθυμίζοντας ότι είχε χαρακτηρίσει τους καραμανλικούς ως «τρίτη συνιστώσα» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τον οποίο Κώστα Καραμανλή ερωτεύτηκαν υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις φαρμακερές βολές που εκτόξευσε κατά του Μεγάρου Μαξίμου. Δεν είναι τυχαίο ότι πρώτος που σπίναρε τις δηλώσεις Καραμανλή ήταν ο Παύλος Πολάκης, ο οποίος απεφάνθη ότι κατόπιν αυτού «τελείωσε ο Μητσοτάκης».

Αλλά και τρολ του Διαδικτύου αποθέωναν τον πρώην πρωθυπουργό καθυβρίζοντας ταυτόχρονα τον νυν. Λίγες μέρες πριν είχαν αποθεώσει τον επίσης καραμανλικό τέως ΠτΔ, ο οποίος με απανωτές παρεμβάσεις εν μέσω θέρους κατέστησε σαφές ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και μόνο έχει την πολιτική ευθύνη για τις υποκλοπές. Ωραία όλα αυτά να τα παρακολουθεί κανείς, αλλά στο τέλος της ημέρας το ζήτημα είναι άλλο. Πόσο επηρεάζουν τους ψηφοφόρους της ΝΔ. Ποιον ακούει η βάση. Τι θα δείξει η κάλπη. Διότι αποτελεί κοινό μυστικό ότι προοδευτικά η δεξαμενή του Κυριάκου Μητσοτάκη γεμίζει όλο και περισσότερο από εκσυγχρονιστές κεντρώους μετριοπαθείς ψηφοφόρους, που δεν αισθάνονται ευτυχείς όταν θυμούνται τις 865.000 μονιμοποιήσεις στο Δημόσιο επί Προκόπη Παυλόπουλου, τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο ή τον τέως υπουργό της κυβέρνησης Καραμανλή, Πάνο Καμμένο. Συνεπώς θα φανεί στην κάλπη ποια πτέρυγα έχει μεγαλύτερη επιρροή. Προς το παρόν φαίνεται στις δημοσκοπήσεις.