Το βιβλίο των ιστορικών (μητέρας και γιου) Αϊρις και Αλαν Μακφερλέιν, που κυκλοφόρησε το 2009, είχε τον τίτλο Η αυτοκρατορία του τσαγιού (The Empire of Tea). Ηταν η πρώτη πραγματεία για τη σημασία ενός ταπεινού φυτού, τα αποξηραμένα φύλλα του οποίου οι βουδιστές της Κίνας του 4ου π.Χ. αιώνα βουτούσαν σε ζεστό νερό κατά τη διάρκεια τελετουργιών διαλογισμού, τα άφηναν εκεί να κατακαθίσουν και κατόπιν έπιναν, όπως έλεγαν, «τον χυμό» τους. Ονόμαζαν το φυτό «τσάι». Σήμερα, οι ποσότητες νερού που απαιτούνται για να πίνουν μια ημέρα τσάι οι άνθρωποι στα μήκη και πλάτη της Γης είναι λίγο μικρότερες από τις καθημερινές ποσότητες πάσας χρήσης σκέτου νερού. Χρειάστηκαν δύο και πλέον χιλιετίες για να μετατραπεί ένα τελετουργικό τοπικό ρόφημα σε μία πλανητική αγορά, που διαμορφώθηκε περνώντας από την Κίνα στην Ινδία, στον μουσουλμανικό κόσμο, στην Ευρώπη και στις άλλες ηπείρους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή