«Είμαστε σοβαροί; Θα αλλάζουμε τους κανόνες του παιχνιδιού ανάλογα με τι μας συμφέρει;». Ακόμη και στο γραπτό, χωρίς να διαβάζει κανείς τη γλώσσα του σώματος, η μητσοτακική απάντηση σε όποιους ψιθύριζαν εισηγήσεις για αλλαγή του εκλογικού συστήματος τον Ιούνιο δεν δημιούργησε αβεβαιότητες ή ερωτηματικά. Εκείνη την περίοδο οι μυημένοι στα παρασκήνια της κυβερνητικής έδρας επέμεναν ότι το ανδρεοπαπανδρεϊκού στυλ τέχνασμα, το οποίο προτεινόταν προκειμένου να αυξηθούν οι πιθανότητες του κυβερνώντος κόμματος να βγει αυτοδύναμο από την κάλπη, δεν ταίριαζε με το θεσμικό προφίλ που φιλοτεχνεί ο Πρωθυπουργός. Οι πιο σχολαστικοί ανάμεσά τους, όσοι ψιλολογούν κάθε πιθανό μήνυμα μιας πολιτικής κίνησης, υποστήριζαν μάλιστα ότι αν η κυβέρνηση γινόταν η μοναδική στα μεταπολιτευτικά χρονικά που τροποποίησε δικό της εκλογικό νόμο προτού καν αυτός εφαρμοστεί μια φορά, η πρωτιά θα ήταν όμοια με ανεξίτηλο λεκέ – από εκείνους που δύσκολα δεν θα πρόσεχαν κάποιοι κεντρώοι ψηφοφόροι πάνω στο κοστούμι της θεσμικότητας που ενδύθηκε. Ετσι, η σχετική συζήτηση υποβαθμιζόταν ως σεναριολογία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή