Ο σκληρός Σεπτέμβρης του ’55
Θα είναι πάνω από τριάντα χρόνια που πήγα για πρώτη φορά στην Κωνσταντινούπολη. Η οικογένεια ενός φίλου ανέλαβε να με ξεναγήσει στην πόλη και την ιστορία της. Και τότε έμαθα, πρώτη φορά, για τα Σεπτεμβριανά. Κάτι είχα ακούσει για τους διωγμούς των Ελλήνων της Πόλης αλλά κάπως αόριστα. Τα επεισόδια αυτά δεν έχουν καταγραφεί στη συλλογική μας μνήμη. Δεν διδάσκονται καν στο σχολείο όπου η ύλη για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις τελειώνει το 1922. Και όμως, οι άνθρωποι που τα υπέστησαν, ζουν ακόμη ανάμεσά μας. Θα τους συναντήσουμε στα καφενεία, στα μεζεδοπωλεία και τα μπακάλικα του Παλαιού Φαλήρου, εκεί που έστησαν τις νέες τους ζωές οι Κωνσταντινουπολίτες.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ