Επιζήμια καταγγελία

«Πήραν φωτιά τα νοικοκυριά», «είχε ως αποτέλεσμα να εκτοξευθούν οι τιμές των καυσίμων», «έσπασε κάθε ρεκόρ η τιμή του φυσικού αερίου» είναι η συνήθης φρασεολογία των τελευταίων μηνών στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και ιδιαίτερα στο δελτίο ειδήσεων ενός συγκεκριμένου τηλεοπτικού σταθμού κάθε απόγευμα στις επτά. Οσο και αν η φρασεολογία αυτή προσπαθεί να απεικονίσει μια πραγματικότητα, δεν μπορεί ταυτόχρονα να μην αναρωτηθεί κανείς για μερικά στοιχειώδη πράγματα, όπως τι είδους φωτιά είναι αυτή που αν και τέσσερις μήνες καίει τα νοικοκυριά, ενώ τα τελευταία θα έπρεπε να έχουν γίνει αποκαΐδια συνεχίζουν να καίγονται. Μην αστειευόμαστε. Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά, αλλά όχι με τη μορφή που την εκφράζει το συγκεκριμένο δελτίο ειδήσεων. Δεν είναι ωραίο ούτε και αποτελεσματικό να κάνεις τον δάσκαλο με το δάχτυλο μάλιστα υψωμένο ή να νουθετείς, μπορείς ωστόσο να καταγγέλλεις μια επιζήμια σε όλα επίπεδα υπερβολή. Πολύ περισσότερο όταν συμβαίνει να γνωρίζουν οι πάντες και μάλιστα πολύ καλά – έστω και αν δεν το συνειδητοποιούν, οπωσδήποτε όμως το υποψιάζονται – πως σε περιόδους κρίσης, κυρίως οικονομικής, ιδιαίτερα όταν έχουν προηγηθεί περίοδοι μιας σχετικής ευημερίας, δεν είναι το αίσθημα μιας φιλαλληλίας και αλληλεγγύης που αναπτύσσεται, αλλά μια σχεδόν αποκλειστική ανάγκη ο καθένας να οχυρωθεί στο ταμπούρι του, στο σπίτι του δηλαδή, προκειμένου να διασωθεί ο ίδιος με τις μικρότερες δυνατές απώλειες.