H καύση ξύλου ουδέποτε είχε σχεδιαστεί να γίνει ακρογωνιαία λίθος της ευρωπαϊκής πράσινης μετάβασης. Οταν η ΕΕ άρχισε να την επιδοτεί, πριν από μία δεκαετία και πλέον, την είδε ως μία γρήγορη ώθηση στα ανανεώσιμα καύσιμα, και ένα κίνητρο να απομακρυνθούν νοικοκυριά και ηλεκτροπαραγωγικοί σταθμοί από τον γαιάνθρακα και το φυσικό αέριο. Τα ροκανίδια και τα πέλετ προωθήθηκαν ως ένας τρόπος να μετατρέπονται τα πριονίδια σε πράσινη ενέργεια.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή