Ποπ κορν

Τελικά ο Μητσοτάκης μας τρόλαρε όλους ή, τέλος πάντων, για να το πω πιο κομψά, έστησε πάνω στα σενάρια του εκλογικού νόμου ένα επικοινωνιακό τέχνασμα προκειμένου να τονίσει την επιμονή του στα θεσμικά. Εντάξει, ακούγεται ωραίο το «δεν είμαι κωλοτούμπας», αλλά αυτό μπορείς να το πεις και αλλιώς, κόβοντας τον βήχα στα στελέχη που βγαίνουν και αναπτύσσουν, σε επίπεδο αιτήματος, σενάρια για αλλαγή του εκλογικού νόμου. Ας είναι, η πολιτική τα έχει αυτά. Ούτως ή άλλως αυτή η τακτική επιτρέπει στον Μητσοτάκη να χρησιμοποιήσει πιο αδρές γραμμές στο προφίλ του «θεσμικού» κυβερνήτη – νομίζω ότι αυτή η λέξη, ο «κυβερνήτης», ήταν και το κλειδί στην ομιλία του Σαββάτου. Ουσιαστικά ο Πρωθυπουργός πήγε από εκεί που θα πήγαινε ο καθένας. Προτάσσει το «Αυτοδυναμία ή χάος», τοποθετώντας τον εαυτό του στο πρώτο μέρος του διλήμματος. Στο δεύτερο μέρος βρίσκονται οι υπόλοιποι. Με σενάριο συγκυβέρνησης Τσίπρα, Ανδρουλάκη, Βαρουφάκη, Κουτσούμπα. Το λες και θρίλερ.