Είναι ωραίο να παρακολουθείς πόλο. Ειδικά όταν αυτό συμβαίνει σε υψηλό επίπεδο, σε παγκόσμια ή ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, ασφαλώς και σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Η πορεία της εθνικής γυναικών στο πρόσφατο ευρωπαϊκό, σίγουρα ήταν αντάξια των προσδοκιών. Πήρε τη σκυτάλη από την προηγούμενη γενιά, αυτή που έφτασε στην κορυφή του κόσμου το 2011 στη Σαγκάη και διεκδίκησε με πάθος μεγάλο και πίστη απίστευτη, το χρυσό στον τελικό απέναντι στην Ισπανία. Ναι, δεν ήρθε μετάλλιο αυτού του χρώματος, το αργυρό όμως συνιστά μια φοβερή επιτυχία και δείχνει το μέλλον που θα είναι ολόλαμπρο για τα κορίτσια που έχουν μάθει να θέτουν υψηλούς στόχους. Το 2011 στην Κίνα κορυφαία γκολκίπερ της διοργάνωσης ήταν η Κούβδου και καλύτερη παίκτρια στον κόσμο η Ασημάκη. Τώρα, πρώτη στο τουρνουά αναδείχθηκε η Ελευθερία Πλευρίτου και όντως υπήρξε η διάκριση αυτή μια αναγνώριση για την πολυτάλαντη πολίστρια, την παίκτρια που κάνει τα… πάντα τόσο με το σκουφάκι της εθνικής ομάδας όσο και με αυτό του Ολυμπιακού. Γιατί η Πλευρίτου εξελίχθηκε μαζί με τις αδελφές της, τη Βάσω και τη Μαργαρίτα, αλλά και τις υπόλοιπες συμπαίκτριές της και πλέον αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της κάθε ομάδας. Οι πλούσιες εμπειρίες της σε διεθνές επίπεδο, ταυτόχρονα όμως και οι παραστάσεις που έχουν όλες οι κοπέλες, συνηγορούν για το εξής: αυτή η ομάδα με τον χαμηλό μέσο όρο ηλικίας, μπορεί να φέρει μετάλλια και ξεχωριστές επιτυχίες τα επόμενα χρόνια. Δεν είναι απίθανο – κάθε άλλο μάλιστα. Αλλωστε, όλες οι εθνικές που ξεχωρίζουν στις μικρές ηλικίες μπορούν να φτάσουν στις επόμενες πίστες και να μείνουν κι εκεί πολύ ψηλά! Το αναμένουμε και το θέλουμε.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ