Μια τουριστική «Ντίσνεϊλαντ»

Τώρα που το καλοκαίρι τελειώνει καλό θα ήταν να το πάρουμε απόφαση να συζητήσουμε κάποτε, σοβαρά και συντεταγμένα, για τον τουρισμό. Χωρίς να παραγνωρίζουμε την αξία του για την ελληνική οικονομία και για την επιβίωση χιλιάδων ελληνικών οικογενειών. Αλλά και χωρίς να περιοριζόμαστε στους πανηγυρισμούς που μετράνε την αξία της τουριστικής ανάπτυξής μας μόνο με αριθμούς ετήσιων αφίξεων, διότι αυτή είναι μια κοντόφθαλμη οπτική που παραγνωρίζει ότι υπάρχει ένα φαινόμενο που λέγεται υπερτουρισμός, που, δυστυχώς, είθισται να παρατηρείται μόνο αφού έχει αφήσει ήδη τις επιπτώσεις του. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού των Ηνωμένων Εθνών ορίζει τον υπερτουρισμό ως «τις συνέπειες του τουρισμού σε έναν προορισμό ή μέρος αυτού, οι οποίες επηρεάζουν την ποιότητα ζωής των πολιτών και των επισκεπτών με αρνητικό τρόπο». Ως παραδείγματα αναφέρονται, μεταξύ άλλων, η Βενετία και το Ντουμπρόβνικ, που τα ιστορικά κομμάτια των πόλεών τους αδειάζουν από μόνιμους κατοίκους, η Βαρκελώνη των 1,6 εκατομμυρίων κατοίκων και 32 εκατομμυρίων τουριστών, το Ανγκορ Βατ στην Καμπότζη και το Μάτσου Πίτσου με σπουδαία μνημεία που έχουν υποστεί ζημιές από τους αριθμούς επισκεπτών που συρρέουν σε αυτά (ανάλογοι με το πενταψήφιο ημερησίως των θερινών επισκεπτών στην Ακρόπολη). Το φαινόμενο του υπερτουρισμού βλέπετε, συνδέεται με ζημιές στην πολιτιστική κληρονομιά, υπερεκμετάλλευση των πόρων και ταλαιπωρίες από την ανεπάρκεια υποδομών και την κίνηση, οι οποίες αργά αλλά σταδιακά απαξιώνουν και το τουριστικό προϊόν. Συχνά δε τα πρώτα δείγματα αντιμετωπίζονται με μέτρα διαχείρισης που καταλήγουν έως και να χειροτερεύουν τα πράγματα. Το πρόβλημα της κατοικίας στην Αθήνα είναι γνωστό, τα μεγαλύτερα αεροδρόμια αυξάνουν τις αφίξεις και γίνονται κι αυτά αβίωτα, παρατηρούνται δείγματα υπερεκμετάλλευσης δημοσίων πόρων όπως οι παραλίες, όπου «τα μπάνια του λαού» γίνονται κάθε χρόνο και πιο ακριβή υπόθεση και ξεφυτρώνουν συνεχώς φαραωνικά τουριστικά κτίσματα χωρίς όρους, μαρίνες και ελικοδρόμια οπουδήποτε εξυπηρετούν τους VIP επισκέπτες, τριψήφιοι και τετραψήφιοι αριθμοί πισινών σε μικρά νησιά.