Η αλήθεια είναι ότι τα 100 χρόνια μνήμης από τη Μικρασιατική Καταστροφή – ας το πούμε έτσι και όχι εορτασμού, όπως μάλλον εσφαλμένα αναφέρεται – δεν συνάντησαν ούτε επιστημονικά ούτε εκδοτικά την επιτυχία του 1821 την περσινή χρονιά. Κάτι μάλλον παράδοξο αφού το ιστορικό ενδιαφέρον για την περίοδο είναι δεδομένο, ενώ υπάρχει και το κοινωνικό υπόστρωμα που θα ευνοούσε μια πιο πλούσια παραγωγή αλλά και γόνιμη ιστορική αντιπαράθεση. Η έλλειψη μιας ουσιαστικά συντονιστικής προσπάθειας σε κεντρικό επίπεδο, η κατάτμηση του «προσφυγικού» στοιχείου σε πολλές τοπικότητες αλλά και η άνοδος του «αντιβενιζελικού» μετώπου από ιστορικής θεώρησης τελικά οδήγησαν μάλλον σε μια αμήχανη αντιμετώπιση αυτής της επετείου και ιστοριογραφικά.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή