Το κλασικό δυστοπικό μυθιστόρημα του ρώσου συγγραφέα Yevgeny Ivanovich Zamyatin (Ζαμιάτιν) στηρίζεται στην παλιά και γνωστή αλληγορία περί χαμένου παραδείσου. Ακριβέστερα: ενός τεχνοεπιστημονικού «παραδείσου», όπου οι άνθρωποι είναι απόλυτα ομοιόμορφα όντα και όλος ο βίος τους ρυθμίζεται από έναν πελώριο και απρόσωπο γραφειοκρατικό μηχανισμό, στην κορυφή του οποίου στέκεται ο άγνωστος και απρόσιτος Ευεργέτης. Μέσα στο έργο καίριο ρόλο παίζει ο συμβολισμός: του Αδάμ (Δ-503), της Εύας (Ι-330) και του όφεως (S) που τους παρασύρει στην «αμαρτία» και στην επακόλουθη απώλεια του παραδείσου. Ο πρωταγωνιστής, ο μαθηματικός Δ-503, ιδρυτής του διαστημικού σκάφους «Ολοκλήρωμα», θα βιώσει πρωτόγνωρες και προ πολλού ξεπερασμένες, ιστορικά, καταστάσεις, όταν θα γνωρίσει τη μυστηριώδη και γοητευτική Ι-330. Ο Δ-503 δείχνει να γνωρίζει (από βιβλία) όσα πλέον στερείται η ανθρωπότητα μέσα στον νέο κόσμο όπου ζει, προτιμά όμως με υπερηφάνεια τη νέα κατάσταση. Στην αρχή, τουλάχιστον.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή