Αν είναι ένας αγώνας που έλειψε ιδιαίτερα με όσα ζήσαμε τα τελευταία χρόνια, αυτός είναι ο Ημιμαραθώνιος της Κρήτης. Είναι γνωστή η αδυναμία που έχει το «Τρέχω» και εγώ προσωπικά για αυτή τη διοργάνωση που στήθηκε πριν από μερικά χρόνια από μία παρέα «κουζουλών» σε ένα χωριό στη μέση του πουθενά, για να εξελιχθεί σε δρομικό πάρτι στο οποίο συρρέουν κάθε χρόνο δρομείς και μη από όλη την Ελλάδα για να αρχίσουν να γλακούν στα λιόφυτα και να γλεντήσουν μαζί με τους κρητικούς φίλους τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή