Οι πρώτοι ειδικοί νόμοι για την ποινική ευθύνη υπουργών, όπως διαμορφώθηκαν στα ευρωπαϊκά κράτη τον 19ο αιώνα, απέβλεπαν κατ’ αρχήν στον ποινικό κολασμό των λεγομένων «πράξεων κυβερνήσεως» δηλαδή πράξεων που δεν μπορούσαν να υπαχθούν στις διατάξεις του κοινού ποινικού δικαίου αλλά αφορούσαν σε εσφαλμένες πολιτικές επιλογές, οι οποίες απέβησαν τελικώς επιβλαβείς για την εκάστοτε χώρα. Τέτοιες «πράξεις κυβερνήσεως» (σε αντίθεση με τις λεγόμενες «πράξεις διοικήσεως») ήταν π.χ. η σύναψη της μιας συμμαχίας αντί της άλλης (π.χ. η προσχώρηση της Ελλάδας στην Entente), η κήρυξη πολέμου αντί συμβιβασμού, η προτίμηση, αντίστροφα, μιας ταπεινωτικής ειρήνης αντί στρατιωτικών επιχειρήσεων, η επιλογή οικονομικής πολιτικής με καταστροφικές συνέπειες κ.λπ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή