Αύριο έχουμε γενέθλια. Η Αθήνα γίνεται 188 ετών. Τόσα έχουν περάσει από τις 18 Σεπτεμβρίου του 1834 όταν ανακηρύχθηκε «βασιλική καθέδρα» και πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Δεν ήταν η πιο μεγάλη ούτε η πιο οργανωμένη πόλη εκείνης της εποχής. Δεν είχε καν την προοπτική που εξασφάλιζε στον Πειραιά το μεγάλο, φυσικό λιμάνι του. Ενα ρημαγμένο σκορποχώρι ήταν – άντε, κωμόπολη – γύρω από την Ακρόπολη, με, περίπου, 1.600 φτωχόσπιτα (σύμφωνα με καταγραφή που είχε γίνει λίγα χρόνια πριν από τους… παπάδες των ενοριών), μισοκατεστραμμένα κι αυτά από τις πολιορκίες και τις μάχες της Επανάστασης. Και με 8.000, πάνω – κάτω, κατοίκους οι περισσότεροι κτηνοτρόφοι και μικροεπαγγελματίες. Χωρίς στοιχειώδεις υπηρεσίες και υποδομές, χωρίς υποτυπώδη πολεοδομία. Αλλά με ένα παρελθόν 2.500 χρόνων που ήταν ακόμη παρόν στα ανακατεμένα αρχαία και νεότερα γκρεμίδια της. Ετσι, οι βαυαροί βασιλείς της Ελλάδας αποφάσισαν να εξασκήσουν πάνω σε αυτήν τη γη τον ρομαντισμό τους αφού την απόφαση του Οθωνα επηρέασε η αρχαιολατρία του πατέρα του, βασιλιά Λουδοβίκου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή