Σε γνωστές ατραπούς

Οι ακραίες δηλώσεις του τούρκου προέδρου έχουν αυξήσει την τοξικότητα των σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες με την ανάγκη αναζήτησης διεξόδου να γίνεται επείγουσα προτού οι εξελίξεις φτάσουν στο σημείο χωρίς επιστροφή. Αν αυτό συμβεί, η συνέχεια είναι γνωστή: υποχρέωση Ελλάδας και Τουρκίας να βρεθούν σε τραπέζι διαπραγματεύσεων και – ανάλογα με το κλίμα που θα έχει επικρατήσει και τους συσχετισμούς που θα έχουν διαμορφωθεί και κατόπιν πιέσεων – εξεύρεση σημείων συνεννόησης ώστε οι δύο πλευρές να έλθουν σε συμφωνία. Προκειμένου οι δύο χώρες να μη φτάσουν στα άκρα είναι προτιμότερο να προχωρήσουν στην επιλογή των γνώριμών τους «διερευνητικών επαφών» με σκοπό τη ρύθμιση των θεμάτων υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. Μπορεί η Αγκυρα να επιδιώκει να εντάξει στις διερευνητικές όλα τα θέματα τα οποία εγείρει, σκόπιμο όμως είναι να της υπενθυμίζεται πως σαφώς θα τη συνέφερε να προχωρήσει στα δύο βασικά, εκείνα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, δείχνοντας στη διεθνή κοινή γνώμη αν διαθέτει καλή πίστη μετά τα όσα ανατρεπτικά έχει ενσπείρει στον γεωγραφικό της περίγυρο.