Το Εθνικό Σύστημα Υγείας έχει περάσει πολλές και δύσκολες μέρες την περίοδο της πανδημίας. Μαζί με την αξία του, όλοι συνειδητοποίησαν πόσο εύθραυστο είναι: μοιάζει με χάρτινο πύργο που αν ένα του χαρτί τοποθετηθεί σε λάθος θέση, όλο το οικοδόμημα κινδυνεύει να καταρρεύσει ανά πάσα στιγμή. Στην έρευνα που παρουσιάζουν σήμερα «ΤΑ ΝΕΑ» φαίνεται πως ο πύργος του ΕΣΥ κινδυνεύει γι’ άλλη μια φορά. Οι αναισθησιολόγοι δεν είναι πια αρκετοί για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των χειρουργείων πανελλαδικά, γεγονός που έχει φέρει καταγγελίες για σημαντικές καθυστερήσεις, ακόµη και σε επεμβάσεις που αφορούν μικρά παιδιά.

Η έλλειψη αναισθησιολόγων δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, καθώς παρόμοια προβλήματα υπάρχουν και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως στη Γαλλία και τη Ρουμανία. Οι νεαροί απόφοιτοι των ιατρικών σχολών της χώρας δεν επιλέγουν την αναισθησιολογία, όχι μόνο λόγω του άγχους και της ευθύνης που αυτή έχει, αλλά γιατί γνωρίζουν πως στο ΕΣΥ δεν τους εξασφαλίζεται μια μακρά σταδιοδρομία. Με δεδομένη τη μισθολογική ανισότητα που δημιουργείται λόγω της αυξημένης ζήτησης, ακόμα και εκείνοι που επιλέγουν να γίνουν αναισθησιολόγοι, τελικά προσανατολίζονται στον ιδιωτικό τομέα.

Αν η κατάσταση με τους αναισθησιολόγους δεν ανατραπεί, η λειτουργία πολλών ιατρικών τμημάτων του ΕΣΥ κινδυνεύει πραγματικά. Απαιτείται μια καμπάνια πειθούς, όπως σε αντίστοιχες χώρες του εξωτερικού. Αυτό οφείλει να είναι το μέλημα της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας, που πρέπει να κινηθεί γρήγορα και πιο αποτελεσματικά, με παρεμβάσεις που θα προσφέρουν πραγματικά κίνητρα.