Υπάρχει ένα στοιχείο στην «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη, κάτι το μετέωρο, που διαφοροποιεί τη συγκεκριμένη τραγωδία όχι μόνο από τα υπόλοιπα (σωζόμενα) έργα του Ευριπίδη αλλά και συνολικά από όλα των τραγικών ποιητών: αυτή η έννοια της θυσίας, αυτό το αίτημα προς τον πατέρα να θυσιάσει το παιδί του, την έφηβη κόρη του, για τον πόλεμο ή για μιαν Ελένη…

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή