Η βουή και η αντάρα στη Χώρα των Βάσκων

Στο δυτικό άκρο των Πυρηναίων, με πρόσβαση στον Βισκαϊκό Κόλπο (Θάλασσα της Καντάβρια), οι τρεις επαρχίες της Ιβηρικής Αλαβα, Βισκάγια, Γκιπούσκοα, αποτελούν τη Χώρα των Βάσκων στην επικράτεια της Ισπανίας, με πληθυσμό που σήμερα φτάνει τα τρία εκατομμύρια. Σε αυτή τη γεωγραφική περιοχή μιλιέται από τη σχετική πλειοψηφία των κατοίκων η βασκική γλώσσα (Euskara), η μόνη στον κόσμο απομονωμένη γλώσσα χωρίς καμία σχέση με καμία από τις γλώσσες του πλανήτη, η οποία χρησιμοποιεί το λατινικό αλφάβητο, ενώ για τη γένεση και την ιστορία της δεν υπάρχει ως σήμερα κοινή αντίληψη, αφού η ύπαρξή της μπορεί να οφείλεται στους αρχαίους Ιβηρες, εμφανίζει ομοιότητες με τα γεωργιανά και εντέλει δεν έχει γλωσσικές ινδοευρωπαϊκές ρίζες. Με άλλα λόγια, η γλώσσα αποτελεί την αποκλειστική και αναντίρρητη ταυτότητα των Βάσκων, συνδεόμενη απαραβίαστα με τη χώρα τους (Euskadi), η οποία γεωγραφικά και πολιτιστικά προσδιορίζεται ως αποκλειστικός βασκικός χώρος (Euskal Herria).