Υπάρχει κάποιος που μπορεί να πει με βεβαιότητα τι πρόκειται να συμβεί; Μάθαμε από τις τελευταίες κρίσεις να προβλέπουμε την εξέλιξη του κόσμου και των πραγμάτων καθώς απευθυνόμαστε σε ακαδημαϊκούς ή σε γνωστούς πολιτικούς ειδήμονες για να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τους σύγχρονους καιρούς; Αν θέλουμε να μάθουμε τι θα ακολουθήσει στην Ουκρανία, για παράδειγμα, μπορεί να ρωτήσουμε κάποιον που έχει μελετήσει τις ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις ή ίσως έναν γκουρού της εξωτερικής πολιτικής. Για τις προοπτικές του πληθωρισμού το 2023, μπορεί να απευθυνθούμε σε έναν οικονομολόγο. Κι όμως, όπως παρατηρεί στο άρθρο του στην «Guardian» ο Σαμ Γκλόβερ, «αυτό που προκαλεί έκπληξη είναι ότι βάσει στοιχείων οι ακαδημαϊκοί και οι σχολιαστές δεν τα πάνε ιδιαίτερα καλά στις προβλέψεις».

Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο πολιτικός επιστήμονας Φίλιπ Τέτλοκ – αναφέρει ο ειδικός σε θέματα κοινωνικών επιστημών και φιλοσοφίας Γκλόβερ – αποφάσισε να δοκιμάσει τις προβλέψεις των ειδικών. Στρατολόγησε εκατοντάδες ακαδημαϊκούς και ειδήμονες που περνούσαν τη ζωή τους σκεπτόμενοι την πολιτική και τους ενέγραψε σε «τουρνουά προβλέψεων». Σε αυτά τα τουρνουά ο Τέτλοκ συμπεριέλαβε και απλούς καθημερινούς ανθρώπους, οι οποίοι απάντησαν στην αγγελία του για όσους έχουν ενδιαφέρον στις μελλοντικές προβλέψεις. Ορισμένοι από αυτούς τους απλούς ανθρώπους κατέληξαν να κάνουν καλύτερες προβλέψεις από τους αναλυτές των μυστικών υπηρεσιών που είχαν πρόσβαση σε απόρρητες πληροφορίες, και πολύ καλύτερες από τους ακαδημαϊκούς και τους πολιτικούς ειδήμονες. Τι τους έκανε τόσο καλούς; Το ότι σχεδόν ήταν απρόσβλητοι από τις προκαταλήψεις που επηρέαζαν τις προβλέψεις των άλλων. Εγιναν «υπερπρογνώστες».

Μέθοδος Τέτλοκ

Η μέθοδος Τέτλοκ δεν ξεχάστηκε. Τα τουρνουά προβλέψεων συνεχίζονται και η βρετανική κυβέρνηση στοιχηματίζει ότι μπορεί να προβλέψει το μέλλον. Από τον Απρίλιο του 2020, οι δημόσιοι υπάλληλοι κάνουν προβλέψεις για τα πάντα, από τα ποσοστά μόλυνσης του Covid μέχρι την πιθανότητα να εισβάλει η Κίνα στην Ταϊβάν, στο πλαίσιο του «Κοσμικού Παζαριού», ενός από τα μεγαλύτερα τουρνουά προβλέψεων στον κόσμο. Τον Σεπτέμβριο του 2021, ένας αμερικανός αξιωματούχος επιβεβαίωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εξετάζουν επίσης τη δημιουργία μιας παρόμοιας πλατφόρμας προβλέψεων σε μια προσπάθεια να βελτιώσουν την ανάλυση των πληροφοριών. Είναι σαφές λοιπόν ότι η πρόβλεψη του μέλλοντος έχει τη δυνατότητα να γίνει περισσότερο επιστήμη παρά τέχνη – και δεν χρειάζεται πλέον να απευθυνόμαστε σε αστρολόγους ή μάντεις. Κάποιες από τις προβλέψεις τους σχηματίζουν το άμεσο μέλλον:

Πολιτικές εργασίας από το σπίτι. Η τηλεργασία κέρδισε έδαφος, οι εργαζόμενοι δεν πρόκειται να επιστρέψουν στους προ Covid τρόπους και η αναζήτηση ταλαντούχων της εργασίας θα επεκταθεί πέρα από τα αστικά κέντρα.

Σήμανση άνθρακα στα καταναλωτικά αγαθά. Οπως οι διατροφικές πληροφορίες στα τρόφιμα, έτσι θα γίνει κανόνας η επισήμανση στη συσκευασία των προϊόντων του αποτυπώματος διοξειδίου του άνθρακα που σχετίζεται με την παραγωγή τους. Είναι βέβαια και μία δικαιολογία για την ακριβότερη τιμή τους καθώς προωθούνται ως πιο «υπεύθυνα» προϊόντα.

Βιομετρικές πληρωμές χωρίς μετρητά. Ξέρετε πώς το Face ID του iPhone μπορεί να ενεργοποιήσει τις ανέπαφες πληρωμές του Apple Pay; Φανταστείτε τώρα ότι αυτή η τεχνολογία θα είναι διαθέσιμη σε πολλά σημεία λιανικής πώλησης και σε διάφορες εφαρμογές εκτός του οικοσυστήματος της Apple.

Κλιματική μετανάστευση. Οι κλιματικές κρίσεις θα αναγκάζουν ολοένα και περισσότερο τεράστιους πληθυσμούς να μετεγκατασταθούν, προκαλώντας πιέσεις όσον αφορά την κατανομή των πόρων, τα ζητήματα των συνόρων, τον πολιτισμό και τη συνολική ασφάλεια εκατομμυρίων ανθρώπων.

Επαναχαρακτηρισμός της άγριας φύσης. Οι πόλεις και τα προάστια αναζητούν χώρους για να μειώσουν την ανάπτυξη και να προσθέσουν αστικό πράσινο ώστε να αντισταθμίσουν τις αυξανόμενες εκπομπές CΟ2. Αυτό θα μπορούσε να έχει αντίκτυπο στη χρήση γης και στις μη χαρακτηρισμένες ως δασικές περιοχές συνολικά. Αυτό μπορεί να υποδηλώνει μια στροφή από την ολοένα και πιο άπιαστη ιδιοκτησία κατοικίας προς την ιδιοκτησία γης περμακουλτούρας.

Απόδραση σε φανταστικούς κόσμους. Η παγκόσμια αβεβαιότητα εξάπτει τη φαντασία και το αίσθημα φυγής. Η φαντασία απλώνεται σε διάφορες μορφές, όπως τα παιχνίδια με τεχνολογία εμβάθυνσης, η χρήση της κεταμίνης για ψυχαγωγικούς λόγους, η αυξανόμενη εμπορευματοποίηση των φανταστικών κόσμων της λογοτεχνίας νεαρών ενηλίκων στα μίντια.

Εξοδος από το συνεχές online. Η συνειδητοποίηση της δύναμης που αποκτούν οι μεγάλες εταιρείες από τη συγκέντρωση δεδομένων θα στρέψει τους καταναλωτές να πληρώνουν Ιντερνετ μόνο για αναζήτηση και ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, αντί να αφήνουν τις εταιρείες να χρησιμοποιούν τα δεδομένα τους. Η αυξανόμενη προσοχή στις ανισορροπίες ισχύος αυτού του μοντέλου θα οδηγήσει στην υιοθέτηση περισσότερων εξειδικευμένων υπηρεσιών.

Μετατόπιση προς την Κίνα. Η θέση της Κίνας ως οικονομικού, πολιτικού και πολιτιστικού κέντρου θα συνεχίσει την αλματώδη άνοδό της. Οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν την καθοδική τους πορεία. Τα κινεζικά καταναλωτικά πρότυπα θα δώσουν τον τόνο στον υπόλοιπο κόσμο.

Μόδα στο ζουμ. Ο σχεδιασμός του ρούχου θα δώσει έμφαση στο πάνω μέρος του σώματος και μία νέα τάση, η «γραμμή ζουμ», θα αναδειχθεί, καθώς το μισό σώμα θα είναι πλέον ορατό στην οθόνη.

Μουσική χωρίς μελωδία. Η τάση κομματιών της ραπ μουσικής απογυμνωμένων από μελωδία είναι εμφανής στα βίντεο του TikTok. Το νέο είδος μπορεί να επεκταθεί ευρέως σε διάφορες κατηγορίες μουσικής και μέσων ενημέρωσης.