Προϊόντος του χρόνου, διαρκώς περισσότερα συναισθήματα φρίκης και ντροπής προκαλούν τα περιστατικά βίας κατά των γυναικών, που συστηματικά καταλήγουν σε θανάτους ή σε σωματικές βλάβες. Στην πραγματικότητα, δεν είναι μόνο αυτά τα οποία καταγγέλλονται, αλλά και πολλά άλλα που τα σκεπάζει η σιωπή για πάντα. Ερευνώντας το θέμα τα τελευταία χρόνια, διαπίστωσα ότι πολλά θύματα γυναίκες και ανήλικα παιδιά προστρέχουν στις κοινωνικές υπηρεσίες δήμων της περιοχής τους προκειμένου να βρουν στήριξη και περίθαλψη. Ενα παλιό, αλλά ζωντανό πρόβλημα, βυθισμένο στο σκοτάδι, έρχεται στην επιφάνεια. Είναι καθήκον της πολιτικής να εμπλακεί, να το αναδείξει, να ενθαρρύνει τα θύματα να καταγγέλλουν. Ακόμα πιο βάρβαρο είναι το έγκλημα και είναι μεγαλύτερη η ντροπή, όταν πολλά από τα αδικήματα σωρεύονται εκεί όπου υπάρχει φτώχεια. Η κοινωνικοοικονομική αδικία πολλαπλασιάζει τη βία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή