Πώς το λέει το τραγούδι του Μάνου Λοΐζου και του Λευτέρη Παπαδόπουλου; «Στο Πήλιο, στην Αργαλαστή πιάσαν τον Λιόντα τον ληστή που ‘χε τα χέρια τέσσερα, τα πόδια δεκατέσσερα κι έβλεπε κι απ’ την πλάτη μ’ ένα μεγάλο μάτι». Κι εκείνο του Μάνου Χατζιδάκι και του Νίκου Γκάτσου; «…Κι ο Γιάννης ο φονιάς, στην άκρη της γωνιάς με του καημού τ’ αγκάθι, θυμήθηκε ξανά φεγγάρια μακρινά και τ’ όνειρο που εχάθη». Είναι και ο «Ευαίσθητος ληστής», επίσης του Χατζιδάκι και του Γκάτσου. «…Μια και με γράψανε φονιά, πήρα τον κόσμο παγανιά και τη ζωή σεργιάνι, κακό να κάνω στους κακούς που εσύ μονάχα τους ακούς μα ο νους σου δεν τους πιάνει».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή