Η παράσταση του Πούτιν, κατά την ανακοίνωση της προσάρτησης κατεχομένων εδαφών της Ουκρανίας στη Ρωσία, ήταν θλιβερή. Ενα αξιοθρήνητο γεροντάκι που αιματοκύλησε μια χώρα, έχει ήδη ευθύνη για δεκάδες χιλιάδες ρώσους στρατιώτες νεκρούς, θα κατηγορηθεί για εγκλήματα πολέμου και υπόσχεται να εξαφανίσει τον πολιτισμό της Γης διά της χρήσεως πυρηνικών, εξέθεσε, μαζί με τις απειλές του, την ιδεολογία του – ένα παραλήρημα απάρνησης της πραγματικότητας.

Υποτίθεται ότι ο Πούτιν προστατεύει τις «ηθικές, θρησκευτικές και οικογενειακές αξίες». «Θέλουμε», ρωτάει, «τα σχολεία μας να επιβάλλουν στα παιδιά μας, από τις πρώτες κιόλας τάξεις στο σχολείο, διαστροφές που οδηγούν στην υποβάθμιση και τον αφανισμό; Θέλουμε να τους “χώνουν” στο κεφάλι το ότι υπάρχουν και ορισμένα άλλα φύλα εκτός από τις γυναίκες και τους άνδρες και να τους προτείνουν χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου;».

Ο Πούτιν όχι μόνο αρνείται αλλά αδυνατεί να κατανοήσει την κουλτούρα της ελευθερίας και επιδιώκει να στρέψει τους υποστηρικτές του κατά της Δύσης. Ματαιοπονεί. Η Δύση είναι και της ελευθερίας, και της προόδου. Το ξέρουν όσοι δραπέτευσαν από τη χώρα του για να μην πολεμήσουν, το ξέρουν κι όσοι σιωπούν εξαναγκασμένοι στο καθεστώς του. Η ελευθερία είναι μεγάλο κίνητρο για να ηττηθούν οι ιδέες του. Και στην Ουκρανία και στον κόσμο.