Οι Αγγλοι έχουν δίκιο. Το γρασίδι είναι πάντα πιο πράσινο στην άλλη πλευρά του φράχτη. Γι’ αυτό και τα κόμματα όταν κοιτούν τον κήπο κοντινών ή μακρινών γειτόνων τους στα κοινοβουλευτικά έδρανα εντοπίζουν συχνά σπόρους που θα ήθελαν να φυτέψουν στον δικό τους. Βρίσκουν, για να το πούμε λιγότερο αλληγορικά, προνομιακά για τους αντιπάλους τους ακροατήρια τα οποία επιχειρούν να προσεγγίσουν ελπίζοντας σε μια αύξηση της δύναμής τους το βράδυ της κάλπης. Η ΝΔ βλέπει στους νέους – που παραδοσιακά ψηφίζουν Αριστερά – σταυρούς χρήσιμους για να πιάσει τον στόχο της αυτοδυναμίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται στους συνταξιούχους – οι οποίοι βρίσκονται στον σκληρό πυρήνα των γαλάζιων ψηφοφόρων – προκειμένου να μειώσει την ψαλίδα. Πόσο εύκολο θα είναι, όμως, για κάθε κομματική έδρα να διεισδύσει εκεί όπου κυριαρχεί η άλλη;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ