Η Λιβύη αποτελούσε ένα παγκόσμιο πρόβλημα που απασχολούσε ΕΕ και ΗΠΑ, προκαλώντας τριβές και με τη Ρωσία, αρκετά πριν από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Και σήμερα μοιάζει να παραμένει σε αδιέξοδο. Με τις εμφύλιες συγκρούσεις να μην έχουν κοπάσει, η χώρα είναι χωρισμένη στα δύο, με δύο κυβερνήσεις, αυτή του Αμπντουλχαμίντ Νταμπέιμπα με έδρα την Τρίπολη και αυτή του Φάτχι Μπασάγκα με έδρα τη Σύρτη. Στο Προεδρικό Συμβούλιο, το όργανο που είχε αναλάβει τη λύση του αδιεξόδου, επικεφαλής είναι ο Μοχάμεντ Αλ-Μένφι, κορυφαίο πολιτικό στέλεχος με στενούς δεσμούς με την Ελλάδα, όπου είχε υπηρετήσει ως πρεσβευτής. Μοναδικό εκλεγμένο όργανο είναι το Κοινοβούλιο και η συμφωνία για διεξαγωγή προεδρικών και βουλευτικών εκλογών – που είχε αποφασιστεί να διεξαχθούν έως το τέλος του 2021 – πάει από αναβολή σε αναβολή. Σε αυτό το πολιτικό χάος και στη βία συμβάλλουν ενεργά οι δυο ξένες δυνάμεις που βρίσκονται στο πεδίο, καταπατώντας το εμπάργκο του ΟΗΕ και τη συμφωνία αποχώρησής τους: Η Τουρκία και η Ρωσία. Η Αγκυρα έχει εν πολλοίς εμπεδώσει την ισχύ της στην κυβέρνηση της Τρίπολης, ενώ την παρουσία της στήριζε, μέχρι την αποσκίρτησή του, και ο Μπασάγκα. Η Ελλάδα στηρίζει την επαναφορά της ειρήνης και διατηρεί διμερή συνεργασία και διπλωματική παρουσία.