Θα πρέπει να γίνει σαφές πως το τουρκολιβυκό σύμφωνο είναι παράνομο και πως θα καταδικάζεται και καταγγέλλεται από την ελληνική πλευρά με ένταση και θεσμική και διπλωματική συνέχεια. Παρά τη χθεσινή εξέλιξη, που θέλει το λιβυκό κοινοβούλιο να απορρίπτει τη συμφωνία με την Τουρκία για τους υδρογονάνθρακες, δεν θα πρέπει στην Ελλάδα να μας διαφεύγει το εξής: πως η Τουρκία μετακινεί την ένταση κατά το δοκούν στην ευρύτερη περιοχή χωρίς να «βάζει νερό στο κρασί» της δικής της αναθεωρητικής πολιτικής. Αρα και η ελληνική στρατηγική οφείλει να είναι σταθερή και αδιατάρακτη με έμφαση στον σεβασμό της συμφωνίας Ελλάδας – Αιγύπτου και τον προσδιορισμό της ΑΟΖ, αλλά και στη διεθνοποίηση του θέματος με αιχμή πως και στην εν λόγω πλευρά του χάρη της Μεσογείου η Αγκυρα καταστρατηγεί το Διεθνές Δίκαιο και επίσης δυναμιτίζει τη σταθερότητα και σε μια συγκυρία όπου το ουκρανικό μέτωπο είναι από τη φύση του επισφαλές για ευρύτερες αναταράξεις.

Στο πλέγμα των επιχειρημάτων μας – δίκαιων και εναρμονισμένων με το διεθνές πεδίο – ας μην ξεχνούμε πως το τουρκολιβυκό σύμφωνο δεν είναι απλώς και μόνο παράνομο για την Ελλάδα ή την Κύπρο, αλλά και για άλλες χώρες (π.χ. για τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) και άρα θα πρέπει να αξιοποιήσουμε στο έπακρο κάθε δυνατή συμμαχία, έστω σε τακτικό επίπεδο, κρατώντας πάντα σταθερές τις επαφές μας, αλλά και την ανάδειξη της παράβασης που ανοίγει τον δρόμο για επικίνδυνες εξελίξεις.