Στις αρχές του 19ου αιώνα οι γιατροί στα Βρετανικά Νησιά αναζητούσαν θεραπεία για μια νόσο που διαδιδόταν ταχύτατα μεταξύ των ανώτερων κοινωνικά στρωμάτων: φοιτητές, καλλιτέχνες και συγγραφείς, μέλη της εύπορης αστικής τάξης που είχαν προσβληθεί από φυματίωση, άρχισαν να μεταβαίνουν οργανωμένα, κατόπιν ιατρικής υποδείξεως, στη Μεσόγειο – στην Κεντρική Ιταλία, στη Νότια Γαλλία, στα Επτάνησα – αναζητώντας ίαση στο εύκρατο κλίμα τους. Η ιδέα για τη δημιουργία σανατορίων ως χώρων περίθαλψης φυματικών είχε μόλις γεννηθεί.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή