Με αδιάπτωτο ενδιαφέρον παρακολούθησα στο συνέδριο του eκύκλος του Ευάγγελου Βενιζέλου, μεταξύ άλλων, την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για το ΝΑΤΟ και τον ενδεχόμενο ρόλο του, κυρίως σε περίπτωση όξυνσης της ελληνοτουρκικής έντασης και της ενδεχόμενης δημιουργίας κρίσης ανάμεσα στις δύο χώρες. Το θέμα, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, μπορεί πια να μην είναι υπόθεση φαντασίας αλλά, αντίθετα, να είναι ζοφερή πιθανότητα. Η Τουρκία, αναφερόμενη στα ελληνοτουρκικά, εκφράζεται πλέον σαν μια αναθεωρητική δύναμη και όχι μόνο ο πρόεδρος Ερντογάν, ούτε μόνο ο κυβερνητικός εταίρος του Μπαχτσελί, ούτε μόνο τα κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, αλλά και η αντιπολίτευση και ο Τύπος χρησιμοποιούν ή διευρύνουν τις απειλές τύπου «θα έρθουμε νύχτα», ενώ και η ελληνική πλευρά εντείνει τις διπλωματικές κινήσεις της, στην Αμερική και στην Ευρώπη, προκειμένου να ενισχύσει την αποτρεπτική δύναμή της αλλά και να εξασφαλίσει την όσο το δυνατόν ευρεία υποστήριξη από τις ισχυρές συμμαχίες.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ