«Δεν ανήκουμε στην ΕΕ αλλά τουλάχιστον ανήκουμε σε αυτήν την ΕΠΚ. Είναι και αυτό σημαντικό». Τα λόγια του αλβανού πρωθυπουργού Εντι Ράμα, φθάνοντας στην Πράγα, είναι σαν να δικαιώνουν το όραμα του Εμανουέλ Μακρόν γι΄ αυτή τη συνάντηση των 44 ηγετών, που έχει στόχο τη δημιουργία ενός νέου διεθνούς οργανισμού, ο οποίος θα διαμορφώσει την ευρωπαϊκή πολιτική. Υπάρχουν βέβαια και ανησυχίες ότι η Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα ίσως γίνει ένα «εισιτήριο δεύτερη θέσης» για την ένταξη στην ΕΕ, με δεδομένη την αργή πρόοδο στις ενταξιακές συνομιλίες πολλών χωρών τα τελευταία χρόνια. Αρκετές βαλκανικές χώρες περιμένουν εδώ και δύο δεκαετίες – η Τουρκία ακόμα περισσότερο – για να γίνουν δεκτές στην Ενωση. Επειδή τίποτα δεν δείχνει πως οι διαδικασίες θα επισπευσθούν, η δημιουργία της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας θα δώσει στις χώρες που έχουν αρχίσει να αδημονούν, ένα επιχείρημα για να μη διαμαρτύρονται. Υπάρχει βέβαια και η άλλη άποψη. «Η δήλωση του Μακρόν πως «μπορεί όλοι να μη ζούμε στο ίδιο σπίτι, αλλά μοιραζόμαστε τον ίδιο δρόμο», προκάλεσε σκεπτικισμό πως αυτές οι δομές θα στείλουν τις βαλκανικές χώρες και άλλες χώρες που επιθυμούν την ένταξη, επ΄ αόριστον στην αίθουσα αναμονής», σχολιάζει η Μάρτα Μούζνικ, του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πολιτικής.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή