Επίκαιροι στοχασμοί

Δεν είναι ρομαντισμός φτηνός, δεν είναι αρρωστημένη νοσταλγία, όσο κι αν η νοσταλγία είναι άγχος, πόνος, θλίψη για την επιστροφή στα οικεία, στα ήρεμα νερά της καθημερινότητας. Συμβαίνει συχνά, επιστρέφοντας στο παρελθόν ή σε μια στιγμή του, ακόμη και σε μια χειρονομία, έναν αποχαιρετισμό, να εξετάζουμε την πορεία του βίου μας, τη διαδρομή και τις φάσεις της διαδρομής. Αυτό, εξάλλου, δεν ήταν το μεγάλο επιστημονικό εύρημα του Φρόυντ και του ντιβανιού του; Ξαπλωμένος στο ντιβάνι ή στο κρεβάτι σου, σε στιγμές κρίσης, αλλά και σε χρόνο ανύποπτο, ξεφορτώνουν εικόνες, αναπηδούν αισθήματα και χαρές και αλαλαγμοί και βόγκοι. Και τότε ξυπνά ένας προσωπικός ανακριτής που αναλύει, κρίνει, τιμωρεί, συγχωρεί, κουκουλώνει. Ενας, όπως έλεγαν οι γιαγιάδες μας, δραγάτης, όπως ήταν ο χωρικός που φύλαγε τα χωράφια και τη φυτεία από τους κλέφτες και τις επελάσεις των αλεπούδων και των λύκων και, σε μερικές περιοχές, των αρκούδων και των τσακαλιών. Και ακόμα πιο συχνά – πυκνά σμήνη αρπακτικών και πεινασμένων φτερωτών και εντόμων, όπως οι ακρίδες που κατέστρεφαν σοδειές.