Θα μπορούσε να λεχθεί και ως αξίωμα: η Τέχνη αρδεύει πολύ συχνά το προποιητικό της υλικό από τον ευρύ χώρο της κοινής μας εμπειρίας και το μεταπλάθει παράγοντας, σχεδόν όλες τις φορές, ένα νέο έργο που εφάπτεται στο υλικό της ως έναν βαθμό. Η Ιστορία, είτε αυτή των μακρών δομών είτε η μικροϊστορία, όπως μας την έχουν συστήσει οι ιταλοί ιστορικοί, αποτελούσε πάντοτε προνομιακό πεδίο για την παραπάνω άρδευση, μια και η ανάγκη μνημείωσης, κατά βάση, οδηγούσε τους δημιουργούς στις ατραπούς της. Πέραν, όμως, αυτής της διαδικασίας που σχετίζεται περισσότερο με την ίδια την πολιτισμική μνήμη, δεν θα πρέπει να λανθάνει και η αισθητική τέρψη, η οποία συνηγορεί άλλες τόσες φορές στις θεματικές επιλογές.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή