Ο ξεχωριστός Παπανικολάου

Από την εφετινή σεζόν είναι ο κάπτεν του Ολυμπιακού, παίρνοντας τη σκυτάλη που νωρίτερα κρατούσαν οι Βασίλης Σπανούλης και Γιώργος Πρίντεζης. Τώρα, είναι η σειρά του Κώστα Παπανικολάου να ηγείται μιας προσπάθειας, κάτι που κάνει και με τη φανέλα της Εθνικής καθόσον είναι αρχηγός …«δύο σε ένα»! Μεγάλη τιμή συνεπώς για τον μπαρουτοκαπνισμένο άσο που αλλιώς ξεκίνησε την καριέρα του και «αλλού η ζωή τον πάει». Κι όμως, ας μη θεωρηθεί αυτό πως ο σπουδαίος «Παπ» του Ολυμπιακού έμεινε στάσιμος ή έκανε βήματα προς τα πίσω, πολύ περισσότερο μακριά από μας η κάθε παρερμηνεία πως ο σκόρερ των (άλλοτε) 20 ετών τώρα που ξεπέρασε τα 30 του χρόνια δεν βάζει πολλούς πόντους και άρα δεν προσφέρει. Το αντίθετο συμβαίνει. Το ακριβώς αντίθετο. Γιατί ο Κώστας Παπανικολάου, για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί, αποτελεί ίσως το πλέον σημαντικό γρανάζι στη μηχανή του Γιώργου Μπαρτζώκα. Τι κάνει ο διεθνής φόργουορντ; Και τι δεν κάνει, προφανώς και θα μπορούσε κάποιος να πει. Ωστόσο, εδώ το ζητούμενο σχετίζεται με την αγωνιστική του… μετάλλαξη. Προσέξτε: στο πρόσφατο ραντεβού με τον Παναθηναϊκό για τον τελικό του Σούπερ Καπ, ο Παπανικολάου μοίρασε τρεις ασίστ, υπέροχες πάσες «με τη μία» και με προορισμό έναν ελεύθερο συμπαίκτη του. Εδώ είναι το κλειδί της όλης ιστορίας: ο παίκτης δίνει άμεσα την μπάλα, δεν χρονοτριβεί διόλου, ουσιαστικά «κόβει» το γήπεδο και αποσυντονίζει τον αντίπαλο. Ενας πλέι μέικερ στο ύψος της γραμμής του φάουλ και παράλληλα, εξαιρετικά πολύτιμος για τον κόουτς. Ισως μικρή σημασία είχαν οι μόλις δύο πόντοι, αφού βοήθησε αρκετά σε άλλους τομείς. Βέβαια, στα δύσκολα παιχνίδια και κατά τη διάρκεια της σεζόν, ο Παπανικολάου απαιτείται να «έχει σκορ» καθώς αυτό μετρά και όχι η καραμέλα των προπονητών, το «άμυνα άμυνα άμυνα».