Το έξι στα έξι του Παναθηναϊκού έχει… ανοίξει την όρεξη στον κόσμο του που ζητάει το πρωτάθλημα. Και όταν αναφέρεται η λέξη πρωτάθλημα, το μυαλό πηγαίνει στην τελευταία ομάδα που κατάφερε να το κατακτήσει, εκείνη του 2010. Τότε που ο Παναθηναϊκός είχε έναν… γαλαξία αστέρων στο ρόστερ του, φτάνοντας έως την κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου. Τι βγάζει το… crash test του τότε με το σήμερα και μια face to face σύγκριση σε πρόσωπα ανάλογα με τη θέση; Αδικώντας κάποιους οι οποίοι αποτελούσαν εναλλακτικές επιλογές τότε ή εκείνους που ακόμα δεν έχουν καταφέρει να κερδίσουν θέση στη σημερινή ομάδα, πάμε να δούμε ποιοι θα μπορούσαν να βρίσκονται και στην ομάδα του 2010 και σε αυτή του 2022.
Τζόρβας – Μπρινιόλι
Αν υπάρχει κάτι που τους ενώνει είναι το ιταλικό παρελθόν τους. Οταν το 2011 ο Αλέξανδρος Τζόρβας αποχαιρετούσε τον Παναθηναϊκό, το έκανε για να παίξει για πρώτη φορά στην καριέρα του στο εξωτερικό. Και η επιλογή του ήταν η Ιταλία. Πήγε στην Παλέρμο και αργότερα στην Τζένοα, πριν επιστρέψει για λογαριασμό του Απόλλωνα Σμύρνης και τελικά να κλείσει την καριέρα του στην Ινδία και τη Νορθ Ιστ Γιουνάιτεντ. Στην Παλέρμο είχε αγωνιστεί και ο νυν τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού, ο Ιταλός Αλμπέρτο Μπρινιόλι, πριν πάει στην Εμπολι για δύο χρόνια και από εκεί στον Παναθηναϊκό. Για πρώτη φορά στο εξωτερικό και εκείνος, με το… αντίθετο δρομολόγιο απ’ αυτό του Τζόρβα. Θέλει στον Παναθηναϊκό να κάνει ό,τι έκανε και ο Τζόρβας το μακρινό 2010. Να κατακτήσει το πρώτο πρωτάθλημα στην καριέρα του.
Σεϊταρίδης – Κώτσιρας
Αν μπούμε σε διαδικασία σύγκρισης, σίγουρα ο… χαμένος της υπόθεσης θα είναι ο νυν δεξιός μπακ του Παναθηναϊκού. Δεν… ευθύνεται ο ίδιος. Γιατί πολύ απλά αν μπούμε σε διαδικασία σύγκρισης οποιουδήποτε έλληνα δεξιού μπαξ με τον Γιούρκα Σεϊταρίδη, μετά την εποχή αυτού, η πλάστιγγα θα γείρει προς τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού και πρωταθλητή του 2010. Ο Κώτσιρας από πέρσι τέτοια περίοδο, όταν έκανε ακόμα τις πρώτες του εμφανίσεις με τους Πράσινους έως σήμερα μοιάζει με έναν άλλον ποδοσφαιριστή. Ο πιο βελτιωμένος παίκτης της ομάδας του Γιοβάνοβιτς, είναι πλέον απαραίτητος στα πλάνα του και πολλές φορές έως και κομβικός στο παιχνίδι της ομάδας του. Δεύτερος Γιούρκας, όμως, δύσκολα θα βγει ξανά. Οχι μόνο στον Παναθηναϊκό, αλλά γενικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο, έστω και αν εκείνες οι εμφανίσεις του στη δεύτερη θητεία του δηλαδή στο Τριφύλλι δεν ήταν ίδιες σε ποιότητα με την πρώτη.
Σπυρόπουλος – Χουάνκαρ
Ο Νίκος Σπυρόπουλος υπήρξε ένας από τους πιο παρεξηγημένους ποδοσφαιριστές εκείνης της εποχής. «Θύμα» της μεγάλης γκρίνιας που είχε φέρει η απώλεια αρκετών τίτλων τα προηγούμενα χρόνια και της κόντρας που είχε υπάρξει μεταξύ των οπαδών και της οικογένειας Βαρδινογιάννη. Με καθαρά ποδοσφαιρικά κριτήρια, όμως, ο Σπυρόπουλος υπήρξε ένας από τους καλύτερους αριστερούς μπακ της εποχής του. Και του Παναθηναϊκού γενικότερα, σε μια θέση που έχει ταλαιπωρηθεί αρκετά. Δεν ταλαιπωρείται τα τελευταία δύο χρόνια. Και ναι, ο Χουάνκαρ είναι πιθανότατα ο καλύτερος αριστερός μπακ που έχουμε δει στον Παναθηναϊκό από τη χρονιά του τελευταίου πρωταθλήματος και έπειτα. Διαφορετικού στυλ από τον Σπυρόπουλο, αλλά με ένα κοινό σημείο: τις αντοχές και τα τρεξίματα που του επιτρέπουν να ανεβοκατεβαίνει με ευκολία την πλευρά σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.
Νίνης/Σαλπιγγίδης – Παλάσιος
Θα ήταν άδικο να αφήναμε εκτός από την ομάδα που πήρε το πρωτάθλημα το 2010 έναν εκ των Νίνη ή Σαλπιγγίδη. Ο δεύτερος βρήκε έναν νέο ρόλο στον τότε Παναθηναϊκό, αυτόν του δεξιού εξτρέμ, φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού, έζησε αρκετή αμφισβήτηση αλλά οι επιδόσεις του και το πόσο σημαντικός υπήρξε δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. Ο Νίνης υπήρξε ένα από τα σύμβολα της εποχής, ένα παιδί των ακαδημιών του Παναθηναϊκού, που ανδρώθηκε μέσα σε αυτόν, κατάφερε να πανηγυρίσει το νταμπλ του 2010 και να γίνει ο αγαπημένος της εξέδρας. Αν πάντως ο Παναθηναϊκός είχε τον Σεμπάστιαν Παλάσιος εκείνη την περίοδο, δύσκολα θα υπήρχε ποδοσφαιριστής που θα κατάφερνε να τον εκτοπίσει από τη θέση του. Ο Αργεντινός είναι ποδοσφαιριστής μεγάλης κλάσης, ένας από τους καλύτερους εξτρέμ που έχουν έρθει στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Κι αν θέλουμε να βρούμε μια θέση που ο σημερινός Παναθηναϊκός υπερτερεί σε σχέση με τότε, αυτή είναι του δεξιού εξτρέμ.