Αποξένωση

Πολιτικοί και αναλυτές έχουν πλέον πειστεί ότι κάνουν στροφή στην προσταγή του διάσημου στίχου του εθνικού τους ύμνου και βάζουν τη χώρα τους πάνω απ’ όλους – η δε διάψευση της είδησης πως εξετάζεται η αλλαγή της πάγιας γερμανικής θέσης κατά της έκδοσης κοινού χρέους ήρθε να ενισχύσει την επιχειρηματολογία όσων τους κατηγορούν ότι περιφρονούν τις ανάγκες του κλαμπ στο οποίο ανήκουν. Ο εγωισμός της γερμανικής ηγεσίας έχει εύκολη εξήγηση βέβαια. Οι δημοσκοπήσεις δίνουν το SPD στην τρίτη θέση, δέκα μονάδες πίσω από τους Χριστιανοδημοκράτες, ενώ η κοινή γνώμη της οικονομικής ατμομηχανής της Ευρώπης εμφανίζεται θυμωμένη με τον κυβερνητικό της συνασπισμό. Ωστόσο, η λύση που βρήκε για τα εσωτερικά του προβλήματα ο Ολαφ Σολτς είναι το λιγότερο κοντόφθαλμη. Οχι μόνο γιατί απειλεί την ευρωπαϊκή συνοχή, αλλά και επειδή αποξενώνει τη Γερμανία από τους πιο πιστούς καταναλωτές των προϊόντων της: τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, οι οποίοι αγοράζουν το 53% των γερμανικών εξαγωγών. Παραβλέπει, δηλαδή, ότι κανείς δεν μπορεί να περπατάει μόνος του προς ένα οικονομικό θαύμα – ειδικά όταν για πρώτη φορά μετά από τριάντα χρόνια έχει εμπορικό έλλειμμα.