Τις δραματικές στιγμές που έζησε τη νύχτα της 5ης Οκτωβρίου, όταν σε απόκρημνη περιοχή στο Διακόφτι Κυθήρων ναυάγησε ιστιοφόρο με 95 μετανάστες, περιγράφει στα «ΝΕΑ» ο Μιχάλης Πρωτοψάλτης που κατάφερε, υπό αντίξοες συνθήκες, να στήσει μια επιχείρηση διάσωσης φέρνοντας στο σημείο τον γερανό της επιχείρησής του με τον οποίον και έσωσε 60 ζωές από βέβαιο πνιγμό. «Τηλεφώνησε ο ανιψιός μου και μου είπε ότι έχουμε σκάφος με μετανάστες. Στην αρχή δεν ξέραμε για ναυάγιο. Μιλήσαμε όμως με το πλοίο της γραμμής που ενώ είχε αποχωρήσει για Κρήτη, γύριζε πίσω. Το πλήρωμα μας είπε “η θάλασσα είναι γεμάτη ανθρώπους”. Αμέσως τρέξαμε κι είδαμε ανθρώπους εγκλωβισμένους σε έναν γκρεμό από όπου ήταν αδύνατο να φύγουν. Αν πήγαιναν προς τη θάλασσα θα πνίγονταν. Από τον γκρεμό που ήταν εντελώς κάθετος ήταν αδύνατον να ανέβουν. Κάτω είχαν βγει σε ένα “πατάρι” ίσα με την επιφάνεια του νερού, αλλά τα κύματα τους έριχναν με δύναμη στα βράχια και ξανά στη θάλασσα. Ετσι τραυματίστηκαν οι περισσότεροι» περιγράφει ο 66χρονος Κυθήριος, ιδιοκτήτης επιχείρησης με οικοδομικά υλικά.

«Είχε μαζευτεί κόσμος και η ομάδα διάσωσης με τα σχοινιά. Μόλις είδαμε ότι οι άνθρωποι έπεφταν από τα σχοινιά και άρα θα είχαμε απώλειες, τα ανίψια μου, δύο παλικάρια 21 και 25 χρόνων που τα ‘χω στη δουλειά, είπαν να φέρουμε τον γερανό. Ετσι κι έγινε. Τον στήσαμε κοντά στον γκρεμό, κρεμάσαμε ιμάντες 17 μέτρων και έναν σάκο στο κάτω μέρος, τον κατεβάσαμε ως την επιφάνεια της θάλασσας, έμπαιναν ένας-ένας και τους ανεβάζαμε πάνω όπου τους περίμεναν κουβέρτες…». Οπως εξηγεί ο Μιχάλης Πρωτοψάλτης, ο ένας ανιψιός του χειριζόταν τον γερανό με τηλεχειριστήριο από τον γκρεμό που ήταν δεμένος για να βλέπει ότι οι ναυαγοί πιάνονται ώστε να δίνει εντολή να τους τραβάει πάνω το μηχάνημα. Ο άλλος έβγαζε τους διασωθέντες από τον σάκο κι έριχνε πάλι κάτω το αυτοσχέδιο σύστημα διάσωσης για τον επόμενο. «Οταν έμειναν 16 άνθρωποι στη μία αγκάλη του βράχου, μετακομίσαμε τον γερανό εκεί. Τελευταίοι κάτω ήταν δύο άνδρες γεροδεμένοι που βοηθούσαν τους υπόλοιπους να ανέβουν. Τα κύματα δεν άφησαν να μπουν μαζί στον ίδιο σάκο. Θυμάμαι ο τελευταίος που έμεινε μόνος, ενώ έβλεπε ότι είμαστε εκεί με τους προβολείς, έβγαλε μια κραυγή με όση δύναμη είχε και μόλις είδε τον σάκο, γαντζώθηκε επάνω του. Ολο αυτό κράτησε δυόμισι ώρες, 3 το πρωί είχαμε τελειώσει. Συνολικά βγάλαμε 80 ανθρώπους, 60 με τον γερανό, 20 με τα σχοινιά» αναφέρει ο 66χρονος που ακόμα δεν μπορεί να ξεχάσει τις εικόνες που αντίκρισε.

«Δεν μπορούσα να κοιμηθώ»

«Είδα τρεις ανθρώπους να χάνονται μπροστά στα μάτια μου, μια γυναίκα που την πήραν τα κύματα και δύο άνδρες που έπεσαν από ψηλά. Δεν έχω ξαναδεί άνθρωπο να πεθαίνει. Τώρα το συζητάμε ψύχραιμα αλλά εκείνο το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ» αναφέρει ο Μιχάλης Πρωτοψάλτης προσθέτοντας: «Μου τηλεφώνησε ο Πρωθυπουργός. Με ευχαρίστησε, μου ζήτησε να μεταβιβάσω τα συγχαρητήριά του σε όσους συμμετείχαν στην προσπάθεια και είπε ότι θα κατέβει στα Κύθηρα να τα πούμε και από κοντά. Μάλιστα, είπε πως εκτός από τους 80 ανθρώπους, σώσαμε και την Ελλάδα από τη συκοφαντία της τουρκικής προπαγάνδας. Εμείς δράσαμε αυτοβούλως, το κάναμε γιατί έτσι είναι ο πολιτισμένος, ελληνικός λαός. Αρα ο Ερντογάν δεν μπορεί να λέει ότι κακομεταχειριζόμαστε τους μετανάστες. Το μήνυμα που θέλω να περάσω είναι ότι πρέπει να σταματήσει αυτή η μορφή σύγχρονου δουλεμπόριου, γιατί υπάρχουν κάποιοι που πλουτίζουν πάνω στον πόνο ανθρώπων δυστυχισμένων που για διάφορους λόγους δεν μπορούν να σταθούν στην πατρίδα τους, ανθρώπων που είναι σαν κι εμάς…».