Ποιος προστατεύει ποιον

Θυμάμαι 5 χρόνια πριν, την παροιμιώδη συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου που είχε κηρύξει ως αρχαιολογικό χώρο 280 στρέμματα στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, με αρχική πρόταση 3.000 στρέμματα, προφανώς για να ακυρωθεί η επένδυση. Ταυτόχρονα, όπως αποκαλύφθηκε δύο χρόνια αργότερα, τα αεροπλάνα της παλιάς Ολυμπιακής που είχαν παραμείνει ως άχρηστα στον χώρο του Ελληνικού είχαν ανακηρυχθεί από το ΚΑΣ ως «μνημεία νεότερου πολιτισμού». Δηλαδή, απαγορευόταν τόσο η καταστροφή όσο και η μετακίνησή τους. Είχαν προηγηθεί λυσσαλέες μάχες, μεταξύ άλλων και από έναν δήμαρχο που είχε αλυσοδεθεί σε κάτι κάγκελα. Τα χρόνια πέρασαν, η επένδυση έχει ξεκινήσει να υλοποιείται, έχει ύψος 8 δισ., θα συνεισφέρει κατά 2,4% στο ΑΕΠ, θα δημιουργήσει 75.000 νέες θέσεις εργασίας και το Δημόσιο θα ωφεληθεί με 14 δισ. ευρώ έσοδα. Θυμήθηκα την ιστορία με αφορμή δύο άσχετα περιστατικά μεταξύ τους, τα οποία όμως έχουν κοινή αφετηρία και κοινό αποδέκτη. Κατ’ αρχάς τις αντιδράσεις για τη δημιουργία σταθμού μετρό στα Εξάρχεια. Για ένα μέσο μεταφοράς, που κατεξοχήν εξυπηρετεί τους πιο αδύναμους οικονομικά συμπολίτες μας, κάποιοι κάνουν πορείες για να μην κατασκευαστεί, με το επιχείρημα ότι τα Εξάρχεια «αποτελούν μνημείο». Παρόμοιες αντιδράσεις είχαν υπάρξει για την κατασκευή μετρό στην Αγία Παρασκευή, με το επιχείρημα ότι θα πληγούν τα μαγαζιά της περιοχής. Οι διαφωνούντες κέρδισαν, με αποτέλεσμα ο σταθμός να κατασκευαστεί στο Χαλάνδρι. Μάλλον κάτι δεν πήγε πολύ καλά, δεδομένου ότι πλέον στον Δήμο Αγίας Παρασκευής ζητούν δημιουργία στάσης μετρό στην κεντρική πλατεία. Το δεύτερο περιστατικό που μου θύμισε τα «χάπενινγκ» εναντίον του Ελληνικού είναι οι αποκαλύψεις για τις συμμορίες που χρησιμοποιούσαν ως στρατηγείο τις εστίες της Πολυτεχνειούπολης. Κάποιοι επιμένουν κατά της ύπαρξης Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, τη στιγμή που αποκαλύπτεται ότι οι χώροι όπου μένουν οι πιο αδύναμοι οικονομικά φοιτητές λειτουργούσαν ως ορμητήριο μαφιόζων, οι οποίοι τους λήστευαν ή τους έστελναν στο νοσοκομείο.