Τι μας βοηθά να καταλάβουμε ο προεδρικός εξάδελφος

Τώρα που πέρασαν μερικές μέρες και οι αρχικές εντυπώσεις από την Πράγα ξεθώριασαν, μπορούμε να πούμε ότι οι περισσότεροι από εμάς, που είμαστε Ελληνες και ζούμε στην Ελλάδα, μείναμε ικανοποιημένοι από τη στάση του Πρωθυπουργού της χώρας και ιδίως στο περίφημο δείπνο με τον Ερντογάν. Εκτός, βεβαίως, εκείνων που είναι μεν Ελληνες και ζουν εδώ, αλλά υποστηρίζουν την πολιτική Ερντογάν στα ελληνοτουρκικά, για λόγους που μπορεί να ποικίλλουν από τους κομματικούς μέχρι τους ψυχιατρικούς. (Φαντάζομαι είναι λίγοι, αλλά αφού υπάρχουν, όπως διαπιστώνω από τις θέσεις που εκφράζει μερικές φορές ο ΣΥΡΙΖΑ, οφείλουμε να τους αναφέρουμε…) Δεν μιλώ για περηφάνια, θα το προσέξατε· μιλώ μόνο για ικανοποίηση. Για αυτό το αίσθημα που έχουμε όταν ξέρουμε ότι έγινε εκείνο που έπρεπε να γίνει και είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ικανοποίηση, επειδή έδωσε αμέσως την κατάλληλη απάντηση και μάλιστα με τρόπο που εξέθεσε την παράνοια του Ερντογάν.