Για τον Στέφανο Τσιτσιπά το τουρνουά της Αστάνα ήταν μία ακόμα μεγάλη ευκαιρία που χάθηκε. Για να κερδίσει τον πρώτο του τίτλο σε 500άρι τουρνουά της ΑΤΡ, κάτι που δεν έχει πετύχει ακόμα, παρότι έχει αγωνιστεί σε εννέα τελικούς μέχρι σήμερα. Και για να σημειώσει μία νίκη σε έναν τελικό σε βάρος ενός εκ των Big-3. Ο Στέφανος έχει κερδίσει και τον Φέντερερ και τον Ναδάλ και τον Τζόκοβιτς, από δυο φορές μάλιστα τον καθέναν και πριν κλείσει τα 21 χρόνια του. Είναι ο νεότερος τενίστας που έχει καταφέρει κάτι τέτοιο. Αλλά όταν τους βρίσκει μπροστά του σε έναν τελικό, υποκλίνεται. Εχει ηττηθεί και στους εννέα τελικούς με αντίπαλο κάποιον από αυτούς τους τρεις. Οπως συνέβη και προχθές στην Αστάνα, όπου ο Τζόκοβιτς τον νίκησε εύκολα.

Αυτό το κείμενο δεν θα γραφόταν αν ο Τσιτσιπάς ήταν απλώς ένας καλός τενίστας, που στόχο έχει να παίζει αξιοπρεπώς και να κάνει πού και πού καμιά μεγάλη νίκη για να βελτιώνει τη θέση του στην παγκόσμια κατάταξη και να ενισχύει το πρεστίζ του. Δεν είναι τέτοιος. Από τότε που μπήκε στο Tour, πριν από σχεδόν έξι χρόνια, όλοι έχουν να λένε για τις τεράστιες δυνατότητές του. Για τα αθλητικά χαρίσματα και την τεχνική του κατάρτιση, που μπορούν να τον εκτοξεύσουν στην κορυφή του παγκόσμιου τένις. Κι ο Τζόκοβιτς προχθές επανέλαβε τη βεβαιότητά του ότι στο μέλλον θα πετύχει πολλές μεγάλες νίκες.

Μόνο που μετά από έξι χρόνια στο Tour το μέλλον είναι πια εδώ. Και ο Στέφανος πρέπει να αρχίσει να αποδεικνύει στην πράξη ότι πράγματι μπορεί να κατακτήσει την κορυφή. Αυτό γίνεται μόνο με τίτλους.

O Κάρλος Αλκαράθ στα 19 του χρόνια έχει ήδη κερδίσει το πρώτο του Γκραν Σλαμ κι έχει πατήσει στο νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης. Ο Τσιτσιπάς είναι 24 ετών και δεν έχει καταφέρει να κάνει ακόμα ούτε το ένα ούτε το άλλο. Δεν τον πήραν ασφαλώς τα χρόνια, αλλά ήδη παίζει επαγγελματικό τένις αρκετό καιρό και η στιγμή για να κάνει το βήμα προς τα πάνω είναι τώρα. Ο ίδιος με το ταλέντο και τις ικανότητές του έχει δημιουργήσει αυτές τις προσδοκίες.