Εκανε ζέστη εκείνη την Πέμπτη. Η θερμοκρασία πρέπει να ήταν σε επίπεδα πολύ πάνω από τα κανονικά για την εποχή – μέσα Οκτωβρίου άλλωστε και τότε ακόμη η «κλιματική αλλαγή» ήταν άγνωστη και ως όρος και ως απειλή. Στα στιγμιότυπα από εκείνη την ημέρα, τα κορίτσια φοράνε κοντομάνικα φουστάνια και τα αγόρια καλοκαιρινά σακάκια. Εδώ και λίγες μέρες το καλό απλωνόταν σιγά σιγά στην πόλη, σαν μπογιά που χρωμάτιζε από την αρχή το μαύρο των τριάμισι τελευταίων χρόνων. «Η ζωή ξαναρχίζει για ‘μας και χαρούμενοι τώρα, άνθη κόβουμε Πρωτομαγιάς στη γαλάζια μας χώρα» θα τραγουδούσε, λίγα χρόνια αργότερα, η Κάκια Μένδρη αναφερόμενη σε μια μέρα σαν κι αυτήν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή