Η ΑΕΚ αποδίδει εντυπωσιακό ποδόσφαιρο στα δύο τελευταία παιχνίδια της. Από το πρώτο ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια πήρε ορμή που συνεχίστηκε στο «Βικελίδης». Ισως μάλιστα με πιο εντυπωσιακό τρόπο. Η Ενωση είναι πια ένα σύνολο που δείχνει δουλεμένο. Μια ομάδα που στηρίζεται σε βασικές αρχές του προπονητή της.

Ο Αλμέιδα έχτισε άσκηση με την άσκηση, προπόνηση με την προπόνηση, παιχνίδι με το παιχνίδι, μια ομάδα που να μπορεί να πρεσάρει όπως πρέπει, να τρέχει χωρίς σταματημό και να λειτουργεί σωστά και ποδοσφαιρικά στο τακτικό κομμάτι. Εννοείται πως χρειάστηκε τον χρόνο του. Θυμηθείτε πως απ’ αλλού ξεκίνησε και αλλού έφτασε ως προς τον σχηματισμό. Μόνο που το πρέσινγκ και τα τρεξίματα, τα δούλευε από την αρχή του καλοκαιριού ανεξαρτήτως σχηματισμού. Τα δούλεψε από τις πρώτες μέρες της προετοιμασίας και τα έβαλε από τις πρώτες προπονήσεις στο μυαλό και στα πόδια των ποδοσφαιριστών του.

Το ρολάρισμα ήταν αυτό που απέμενε. Και οι ισορροπίες στο γήπεδο. Από το ματς με τον Παναιτωλικό άρχισε να τις βρίσκει. Αυτό το σύστημα που το «εξάρι» παίζει «σκούπα» μπροστά από τα δύο στόπερ και η λοιπή πεντάδα της μεσοεπιθετικής και επιθετικής γραμμής έχει απόλυτη ελευθερία κίνησης στο γήπεδο και μόνο τυπικές θέσεις, έχει δώσει αυτή την ισορροπία. Είναι οξύμωρο να δίνει αγωνιστική ισορροπία, σχηματισμός με τόση ελευθερία στην κίνηση. Αλλά έτσι έχει συμβεί. Και σε κάθε ματς αυτό ρολάρει όλο και καλύτερα.

Η ΑΕΚ φέτος πέρα από τα παραπάνω στοιχεία, διαθέτει και βάθος στο ρόστερ. Μην ξεχνάμε πως ο Σιντιμπέ, μια από τις πιο δυνατές κινήσεις της, ακόμα δεν έχει μπει στην εξίσωση. Εξίσου σημαντικό είναι πάντως πως και οι παίκτες που καλούνται σε κάποιες περιπτώσεις να μπουν στο σταθερό αγωνιστικό κάδρο, ακολουθούν την ίδια τακτική συνέπεια. Κάτι που προφανώς και είναι έργο προπονητή.