Με την απόπειρα να βάλει την ταμπέλα του τρομοκράτη στις μυστικές υπηρεσίες του Κιέβου επιδιώκει, ισχυρίζεται ο Βρετανός, να ταυτίσει έμμεσα στο μυαλό όποιων δήθεν δεν διαλέγουν στρατόπεδο τους Ουκρανούς με τις τρομοκρατικές ομάδες χωρίς κρατική υπόσταση – να στηρίξει, άρα, τη ρητορική περί μη ύπαρξης ουκρανικού έθνους και κράτους. Αφήνοντας στην άκρη τις αντιφάσεις του πουτινικού σκεπτικού – αφού η υποδομή η οποία ανατινάχθηκε ενώνει τη Ρωσία με μια χερσόνησο την προσάρτηση της οποίας δεν αναγνωρίζει η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών -, τα λόγια που πλέον χρησιμοποιεί η ρωσική προπαγάνδα για να περιγράψει την πορεία του πολέμου υπογραμμίζουν την προσπάθεια του Κρεμλίνου να κρύψει τις αδυναμίες του. Τις αδυναμίες που οι εξελίξεις στα πεδία των μαχών είχαν φανερώσει στα δυτικά μάτια, αλλά το τωρινό του λεξιλόγιο ενδέχεται να κάνει ορατές και στους «συμμάχους» του. Αν αυτό συμβεί ωστόσο – αν, δηλαδή, μυριστούν την τρωτότητα της στρατιωτικής του μηχανής ασιατικές, λατινοαμερικάνικες και αφρικανικές κυβερνήσεις -, τότε ίσως ακολουθήσουν το κινεζικό και το ινδικό παράδειγμα, με αποτέλεσμα η επιρροή της Μόσχας στον πλανήτη να περιοριστεί ακόμη περισσότερο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ