Οι λέξεις έχουν πάντα σημασία. Η επιλογή της μιας ή της άλλης στον δημόσιο διάλογο λέει γι’ αυτούς που τις εκστομίζουν περισσότερα απ’ όσα οι ίδιοι θα ήθελαν να πουν – και τα λέει τόσο σε εκείνους οι οποίοι ψάχνουν για τις δεύτερες αναγνώσεις, όσο και στους άλλους που δεν προσέχουν τις λεπτομέρειες των διατυπώσεων. Για παράδειγμα, σύμφωνα με έναν έμπειρο βρετανό διπλωμάτη – ο οποίος έχει υπηρετήσει ως πρέσβης του Ηνωμένου Βασιλείου σε Ουκρανία και Ρωσία -, ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν διάλεξε τυχαία τον επιθετικό προσδιορισμό «τρομοκρατική» μιλώντας για την επίθεση στη γέφυρα των Στενών του Κερτς. Τη χαρακτήρισε έτσι – υποστηρίζει ο Σάιμον Σμιθ – προκειμένου να εκπέμψει ένα μήνυμα στις χώρες εκτός της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας που αρνούνται μέχρι σήμερα να καταδικάσουν τη ρωσική εισβολή. Πρώτος στόχος του ήταν να τις κάνει να επαναπαυτούν στην ισαποστακίστικη προσέγγιση της επίρριψης ευθυνών και στις δύο πλευρές. Είχε, όμως, και δεύτερο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ