Οι πληθωριστικές τάσεις διαμορφώνουν όρους επισφάλειας για τον μέσο πολίτη και δυναμιτίζουν την αγοραστική του δύναμη. Στον βαθμό που αυτές είναι υπερ-τοπικές και εισαγόμενες αλλά και σταθερές προς τα πάνω, είναι απόλυτα θετικό πως προβλέπεται πλέον η σταθεροποίηση των τιμών για πενήντα ένα βασικά προϊόντα του νοικοκυριού ως κυβερνητική απόφαση και ως μέτρο απόκρουσης των τάσεων αυτών. Ας μην ξεχνούμε πως τα περισσότερα εξ αυτών δεν είναι προϊόντα πολυτελείας αλλά τα απολύτως αναγκαία για τη διατροφική επάρκεια μιας οικογένειας στο σημερινό περιβάλλον.

Βέβαια επειδή το μέτρο αυτό τέμνεται και με άλλους φορείς, για παράδειγμα πέραν των συναρμόδιων υπουργείων και με τις βιομηχανίες, απαιτείται σοβαρός έλεγχος κατά την εξέλιξη και την εφαρμογή της πρόβλεψης αυτής. Τον κεντρικό ρόλο θα τον έχουν μια σειρά υπουργείων και όχι μόνο ένα – και προφανώς τον ακόμη πιο κομβικό ρόλο τον έχει το επιτελικό κράτος.

Δεν νοείται στις σημερινές συνθήκες ούτε περαιτέρω αισχροκέρδεια, ούτε περαιτέρω μετακύλιση του πληθωρισμού ως φαινομένου και ποσοτικού αριθμού στο πορτοφόλι των πολιτών. Η ανάσχεση της ακρίβειας περνάει και από πιο κεντρικές ευρωπαϊκές αποφάσεις, αλλά και μια είδους άμυνα απέναντι σε αυτήν είναι στο χέρι όλων μας και πρωτίστως των συναρμόδιων υπουργιών. Ακόμη και ένας άτυπος φορέας ελέγχου με επαφή και συντονισμό όλων, μπορεί να συσταθεί, ενώ και ψηφιακά το μέτρο είναι δυνατόν να γίνει πράξη. Βούληση και ταχύτητα λοιπόν.