Αριθμητικά ακέραιος, αλλά πολιτικά λαβωμένος εξαιτίας της στάσης της μπερλουσκονικής Φόρτσα Ιτάλια, εξήλθε ο νέος κυβερνητικός συνασπισμός Ακροδεξιάς και Δεξιάς στην Ιταλία από τη διαδικασία εκλογής του νέου προέδρου της Γερουσίας. Οσο για τους πολίτες της χώρας, καλούνται να αποδεχτούν ή, έστω, να συνηθίσουν το γεγονός ότι επικεφαλής του σώματος – και ο άνθρωπος που θα διαδεχθεί τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης – είναι ένα γνήσιο τέκνο της Ακροδεξιάς και του νεοφασιστικού κινήματος.

Πρόκειται για τον Ινιάτσιο Μπενίτο λα Ρούσα, όπως είναι το πλήρες του όνομα, κορυφαίο στέλεχος του κόμματος Αδέλφια της Ιταλίας και πρώην υπουργό Αμυνας στην τέταρτη κυβέρνηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που συνίδρυσε τα Αδέλφια της Ιταλίας με την Τζόρτζια Μελόνι πριν από περίπου μια δεκαετία. Εναν πολιτικό ο οποίος – πέρα από τη μακρά πολιτική του διαδρομή και την οργανική του σχέση με τον ακροδεξιό εξτρεμισμό – είχε προκαλέσει αίσθηση και κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όταν, έστω και αστειευόμενος, είχε καλέσει τους Ιταλούς να χρησιμοποιούν τον φασιστικό χαιρετισμό κατά τις συναντήσεις τους έτσι ώστε να αποφεύγουν τη χειραψία.

Μπορεί, λοιπόν, κανείς να υποθέσει πώς αισθάνθηκε ο νέος πρόεδρος της Γερουσίας κατά το άνοιγμα της χθεσινής συνεδρίασης, της πρώτης μετά τις εκλογές της 25ης Σεπτεμβρίου, το οποίο έκανε η 92χρονη ισόβια γερουσιαστής Λιλιάνε Σέγκρε, η οποία συγκαταλέγεται στους ελάχιστους εν ζωή επιβιώσαντες του Ολοκαυτώματος. Πολύ περισσότερο καθώς η Σέγκρε, κατά την ομιλία της, υπενθύμισε με νόημα στο ακροατήριό της την επερχόμενη θλιβερή επέτειο του ενός αιώνα από τη Μεγάλη Πορεία προς τη Ρώμη του Μουσολίνι και των μελανοχιτώνων του.

Φασιστικές «σκιές»

Παρά δε το γεγονός ότι η Μελόνι έχει διαβεβαιώσει ότι το κόμμα της είναι υπέρμαχος του συντηρητικού πατριωτισμού και «έχει παραδώσει τον φασισμό στην κρίση της Ιστορίας», ενώ «στο DNA του δεν υπάρχουν φασιστές, ρατσιστές ή αντισημίτες», το παρελθόν τόσο της ίδιας όσο και στελεχών όπως ο Λα Ρούσα αφήνουν πολλές «σκιές». Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πατέρας του νέου προέδρου της Γερουσίας, Αντονίνο, υπήρξε γραμματέας του Εθνικού Φασιστικού Κόμματος του Μουσολίνι στην πόλη Πατερνό.

Μετά δε το τέλος του πολέμου και την πτώση του καθεστώτος, ο ίδιος εντάχθηκε στο νεοφασιστικό Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα (MSI), όπου τον ακολούθησαν τόσο ο Ινιάτσιο όσο και ο μικρότερος αδελφός του Ρομάνο – εκλεγμένος σύμβουλος στη Λομβαρδία ο οποίος, τον Σεπτέμβριο, χαιρέτισε δημοσίως φασιστικά προκαλώντας σάλο. Μάλιστα, τα δύο αδέλφια έγιναν μέλη της νεολαίας του MSI (όπως και η Μελόνι), ενώ τον Απρίλιο του 1973 ενεπλάκησαν σε ένα επεισόδιο που σημειώθηκε στη διάρκεια διαδήλωσης κατά της «κόκκινης βίας» και είχε ως αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ένας αστυνομικός από ρίψη χειροβομβίδας.

Πολιτικές «ρωγμές»

Κατά τη χθεσινή ψηφοφορία, ο Λα Ρούσα έλαβε τελικώς 116 ψήφους (από τις συνολικά 200), μία παραπάνω δηλαδή από το θεωρητικό άθροισμα των κομμάτων που στηρίζουν τη Μελόνι. Ωστόσο, ο παραπάνω αριθμός οφείλεται και στη θετική ψήφο από κάποια μέλη της αντιπολίτευσης ή μικρότερων κομμάτων – άγνωστο ποιων… – καθώς κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αποκαλύφθηκαν «ρωγμές» στο κυβερνητικό στρατόπεδο.

Αιτία γι’ αυτό ήταν η αντίδραση αρκετών γερουσιαστών της Φόρτσα Ιτάλια για την υποβάθμιση του κόμματος στη νέα κυβέρνηση, η οποία τους έκανε να μην τον ψηφίσουν τελικώς, «παρακούοντας» τον ιδρυτή και ηγέτη της παράταξης. Είναι φανερό, ωστόσο, ότι έπραξαν με βάση τις δικές του οδηγίες, καθώς τα ρεπορτάζ αρκετών ιταλικών ΜΜΕ παρουσιάζουν έναν Καβαλιέρε οργισμένο με την άρνηση της Μελόνι να δεχθεί τις απαιτήσεις του αναφορικά με τη «μοιρασιά». Κάτι που φάνηκε και στις δηλώσεις που έκανε ο ίδιος μετά το πέρας της διαδικασίας, τονίζοντας ότι η αποχή των γερουσιαστών του οφείλεται «στην έντονη δυσφορία για τα βέτο των τελευταίων ημερών αναφορικά με τον σχηματισμό της κυβέρνησης».

Υπενθυμίζεται ότι, με βάση την προβλεπόμενη διαδικασία, ο Ματαρέλα αναμένεται να ξεκινήσει τις διαβουλεύσεις με τους αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων στα μέσα της ερχόμενης εβδομάδας, ενώ θεωρείται περίπου δεδομένο ότι την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης θα λάβει η Μελόνι.