Είναι κοινός τόπος ότι η οδυνηρή εμπειρία της κρίσης του 2008, το εύρος και οι συνέπειές της μετατόπισαν με σφοδρότητα κοινωνικές και οικονομικές σταθερές, εμπεδωμένες, στις μεταπολεμικές δημοκρατίες, από το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Κυρίως όμως κατέστησαν αναγκαία την ανανοηματοδότηση της πολιτικής ως μέσου διαχείρισης του ρευστού και ευμετάβλητου κόσμου που μοιραζόμαστε. Υπενθύμισαν ότι συνιστά τη μόνη άμυνα που διαθέτουμε ως συγκοινωνοί εντός της οργανωμένης πολιτείας προκειμένου να μην πορευόμαστε απαράσκευοι έναντι της ελλιπούς προβλεψιμότητας που θα υπονομεύει πάντα τον ατελή και νομοτελειακά επισφαλή βίο μας.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ