Οι αναλυτές έχουν την τάση να ερμηνεύουν τις γεωπολιτικές εξελίξεις με βάση τη λογική των συμφερόντων. Γιατί ο Ερντογάν απειλεί καθημερινά την Ελλάδα; Για να ικανοποιήσει το κοινό αίσθημα στην Τουρκία. Γιατί ο Πούτιν δεν υποχωρεί; Διότι θέλει να διατηρήσει τη θέση του στη ρωσική ηγεσία και να εξυπηρετήσει τον μεγαλοϊδεατισμό του λαού του. Αλλά η αναζήτηση του νοήματος είναι μάταιη, όπως ήταν το 1914, όπως ήταν το 1939· όπως ήταν σε πολλές, αν όχι σε όλες, τις συγκρούσεις της ιστορίας. Ποιες ήταν οι εύλογες αιτίες του ναζισμού; Οι ιστορικοί που ακολουθούν ορθολογιστικές σχολές σκέψης αποδίδουν τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο στη συνθήκη των Βερσαλλιών -«ταπεινωτική» για τη Γερμανία (πώς θα έπρεπε να είναι δηλαδή;)- και στην επακόλουθη οικονομική κρίση που ευνόησε τον εθνικοσοσιαλισμό. Ωστόσο, αν δεν είχε υπάρξει ο ίδιος ο Χίτλερ, ένας παράφρων με ζοφερό χάρισμα δημαγωγού, ο πόλεμος δεν θα είχε συμβεί: η ανθρώπινη ιστορία δεν είναι μια τακτοποιημένη σειρά από αίτια και συνέπειες· είναι χαώδης και τυχαία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή