Ο κομήτης Μπέρτολτ Μπρεχτ (Α΄)

Ο Μπρεχτ υπήρξε ένα από τα πλέον παράδοξα πνευματικά και πολιτικά πρόσωπα της Ιστορίας. Μαρξιστής, δεν παίχθηκε, εκτός λίγων περιπτώσεων, κυρίως σε σκηνές περιθωρίου, στη Σοβιετική Ενωση, ούτε στην περίοδο Λένιν, Στάλιν ούτε στην περίοδο τρόικας, πριν από τον Χρουστσόφ. Την εποχή κυρίως μετά τον πόλεμο, ήταν η αποκάλυψη και το αισθητικό μαζί με το πολιτικό μανιφέστο μέσω του θεάτρου. Το πολιτικό θέατρο με τον Μπρεχτ έγινε για χρόνια, κυρίως στην Ευρώπη μετά την περεστρόικα, το ποιοτικό θέαμα με σκοπό τη «διαφώτιση» του λαού, ένα σχολείο πολιτικής σκέψης, με έδρα και θρανία το μεγάλο, ευρύ κοινό. Στην Ελλάδα, εδώ το ακραίο παράδειγμα, κυριάρχησε στην εποχή της χούντας. Υπήρξε περίοδος γύρω στο 1970 που παίζονταν τρία, τέσσερα έργα του Μπρεχτ στην Ελλάδα. Και υπήρξε και το επιχείρημα της χούντας ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει διωγμός του πνεύματος, αφού παίζεται αβέρτα Μπρεχτ. Το υπόγειο επιχείρημα του καθεστώτος ήταν πως ο Μπρεχτ δεν παιζόταν στη Σοβιετική Ενωση, πλην κάποιων νησίδων πρωτοπορίας, όπως στη Γεωργία με τον Στούρουα και στη Μόσχα με τον Λιουμπίμοφ. Ετσι κυκλοφορούσε και στη δικτατορική Ελλάδα πως ο μαρξισμός ήταν μια ενδιαφέρουσα πολιτική φιλοσοφία που έγινε αντικείμενο προπαγάνδας ενός καθεστώτος που το μόνο που δεν διέθετε ήταν το θεμέλιο της διαλεκτικής μεθόδου, της γόνιμης σύγκρουσης των ιδεών και των μεθόδων.