Ενεργειακός κλειδοκράτορας

Η ρωσική πρόταση για μετατροπή της Τουρκίας σε ενεργειακό κόμβο προβληματίζει την Ευρώπη που ήδη αισθάνεται τις πολλαπλές συνέπειες της στάσης της Μόσχας σε σχέση με την παροχή φυσικού αερίου στη Δύση. Πέρα από την εξέλιξη αυτή στις ενεργειακές σχέσεις Ρωσίας – Τουρκίας, την οποία η μεν γαλλική πλευρά χαρακτήρισε «χωρίς κανένα νόημα εφόσον η Ευρώπη θέλει να μειώσει τις ρωσικές εξαγωγές φυσικού αερίου» ο δε πρόεδρος Ερντογάν θεώρησε ενδιαφέρουσα σπεύδοντας να προτείνει την Ανατολική Θράκη ως πεδίο σχετικής ανάπτυξης, ένα άλλο γεγονός ήρθε να προβάλει μια νέα  ενεργειακή προοπτική: η πρόσφατη συμφωνία Ισραήλ – Λιβάνου για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών τους. Ενα ιδιαίτερα θετικό στοιχείο για την ηρεμία στην Ανατολική Μεσόγειο καθώς οι σχέσεις των δύο χωρών εκ των πραγμάτων μπορεί να παρουσιάσουν βελτίωση, με το – έστω και απομακρυσμένο – ενδεχόμενο η σιιτική Χεζμπολάχ του Νότιου Λιβάνου να δει με διαφορετική ματιά το Ισραήλ.