Oλη την αλήθεια την είπε μετά το φινάλε του χθεσινού αγώνα στο ΣΕΦ, ανάμεσα στον Ολυμπιακό και το Περιστέρι, ο Κώστας Σλούκας: «Σπανούλης και Πρίντεζης είναι δύο θρύλοι του Ολυμπιακού». Τόσο απλά, τόσο κατανοητά και ξεκάθαρα. Δεν ήταν μόνο η βραδιά του Σπανούλη, αλλά και του επί χρόνια συνοδοιπόρου του στον Ολυμπιακό, του Πρίντεζη. Και ο… υπαρχηγός εμφανίστηκε χθες στο γήπεδο και ασφαλώς όλοι χάρηκαν που τον είδαν, κι ας μη γνώρισε την αποθέωση που βίωσε ο νυν τεχνικός του Περιστερίου. Γιατί δεν… αγωνίστηκε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Ο κόσμος πήγε στο γήπεδο όχι απλά για να δει τον φετινό υπέροχο Ολυμπιακό, την ομάδα που έχει τα φόντα να πάει έως το τέλος της διαδρομής, αλλά και με στόχο να χειροκροτήσει ζεστά έναν παίκτη που μεγάλωσε με την παρουσία του παραπάνω τους Ερυθρόλευκους: τον Βασίλη Σπανούλη. Αυτό έκανε τη δεκαετία που φόρεσε τη φανέλα, πέτυχε να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης και να κατακτήσει τίτλους εγχώριους. Του αξίζει πέρα για πέρα κάθε τιμή, άξιζε την αποθέωση και τις βραβεύσεις από την ηγεσία του Ολυμπιακού. Αλλά τώρα ο Σπανούλης είναι πλέον προπονητής. Εχει πολλά να κάνει. Δεν είναι ακόμη έμπειρος, κι ας τον χαρακτήρισε έτσι ο Σλούκας – έμπειρος είναι μόνο στο άθλημα και όχι στο πώς χειρίζεται τις καταστάσεις στον πάγκο. Το Περιστέρι ως ομάδα έχει προοπτικές και παρέχει όλα τα εχέγγυα σε έναν φιλόδοξο άνθρωπο του μπάσκετ ώστε να προχωρήσει και να φτιάξει την καριέρα του από άλλο πόστο. Ηταν καλό το σύνολο χθες, έδειξε αρχές, αλλά, όπως και να έχει, ο Ολυμπιακός τη συγκεκριμένη στιγμή απλά δεν… παίζεται. Την εξέλιξη του προπονητή Σπανούλη θα την παρακολουθούμε, όπως άλλωστε και όλη του την πορεία στον χώρο.