Ο αναγνώστης της εφημερίδας ψυχίατρος – ψυχαναλυτής Περικλής Τσιτσάνης διάβασε τη χθεσινή «Tabula Rasa», όπου δημοσιευόταν η αναφορά του Τζορτζ Στάινερ στο βιβλίο «Ενα μακρύ Σάββατο» (εκδ. Δώμα) για την αφιέρωση του Ζ. Φρόιντ στον Μουσολίνι. Από τα λεγόμενα του Στάινερ διαφαίνεται ο θαυμασμός προς τον δικτάτορα. Διευκρινίζει, λοιπόν: «Η συγκεκριμένη ιστορία έχει ως εξής, σύμφωνα με τη διήγηση του πρωταγωνιστή της Edoardo Weiss (1889-1970, ιδρυτή της ιταλικής ψυχανάλυσης, αναλυτή του Umberto Saba και φίλου του Italo Svevο): “Οπως το συνήθιζα εκείνη την εποχή (1933), πήγα για συμβουλή στον Φρόιντ έναν πολύ άρρωστο ασθενή συνοδευόμενο από τον πατέρα του, που τύχαινε να είναι στενός φίλος του Μουσολίνι. Μετά την επίσκεψη ο πατέρας ζήτησε από τον Φρόιντ να κάνει δώρο στον Μουσολίνι κάποιο από τα βιβλία του και τον πίεσε να γράψει μια αφιέρωση. Ηρθα σε δύσκολη θέση γιατί ήξερα πως ο Φρόιντ δεν μπορούσε να αρνηθεί. Για χάρη μου και χάρη της Ιταλικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας ήταν αναγκασμένος να δεχτεί. Το βιβλίο που επέλεξε ήταν, πιθανόν γεμάτο νόημα, το Γιατί πόλεμος;, μια ανταλλαγή επιστολών με τον Einstein. Η αφιέρωση έγραφε: «Στον Μπενίτο Μουσολίνι, με τους προσήκοντες χαιρετισμούς από έναν γέροντα άνδρα που αναγνωρίζει στον κυβερνήτη τον καλλιεργημένο ήρωα». Αυτό γράφτηκε με υπαινιγμό για τις εκτεταμένες αρχαιολογικές ανασκαφές που ο Μουσολίνι υποστήριζε εκείνη την εποχή και για τις οποίες ο Φρόιντ πολύ ενδιαφερόταν. Με τις προσπάθειες του Kurt Eissler, γραμματέα των αρχείων του Φρόιντ, κατέστη δυνατό μετά από μεγάλη έρευνα να βρεθεί το συγκεκριμένο αντίτυπο και να τοποθετηθεί στα Κρατικά Αρχεία στη Ρώμη. Οσον αφορά τον Φρόιντ, δεν έχει ανάγκη ούτε τον έπαινο ούτε τον ψόγο μας” (από τον Edoardo Weiss, Sigmund Freud as a Consultant, Recollections of a Pioneer in Psychoanalysis, 1991)».